Corona-tionstreet

Coronation Street is de langst lopende soap ter wereld. Sinds 9 december 1960 zijn er meer dan 9000 afleveringen uitgezonden van deze Britse televisieserie.

En toneelspelen is iets, dat de Engelsen als de besten kunnen.

Vanmorgen had ik me eerst 3 uur aan het thuiswerk gewijd.

Daarna trok ik mijn sportkleding en mijn hardloopschoenen aan.

Na wederom een nacht met nipt vorst aan de grond, was het voor de tijd van het jaar flink warm geworden.

Ik liep weer naar het stille weggetje, dat ik voor de gelegenheid had omgedoopt in Corona-tionstreet. Waar het er in Coronation Street soms heftig aan toe gaat, kon ik dat van het rustige weggetje niet zeggen.
Ik was van plan om 3 keer de verlengde route te gaan lopen om aan de 10 kilometer te komen. Na 100 meter hoorde ik de hond al weer luid blaffen. Ik ben niet bang voor honden, maar in deze tijd, waarin de gezondheidszorg tegen zijn grenzen aanloopt, moet je geen risico nemen.

Ik ben één keer in mijn leven door een hond gebeten. Ik liep in het voorjaar van 1976 in Nieuw-Vennep te collecteren voor Noord-Ierse kinderen. Bij een rijtjeshuis deed iemand de deur open en een herdershond sprong meteen op me af en beet me in mijn bovenarm. Aan het eind van die zaterdagmiddag fietste ik naar dokter Nugteren, mijn huisarts. Van hem kreeg ik een tetanusinjectie.
's Avonds kon ik weer gewoon naar "De Hobbit".

Ik liep het geasfalteerde stuk van 900 meter derhalve niet 3, maar 4 keer. Zo kwam de loop niet uit op 10, maar op 11 kilometer, een afstand, die beter bij me past.

Tijdens de 4 omlopen kwam ik 6 auto's, 2 fietsers en 1 tractor tegen. De boer begint me al een beetje te kennen en vroeg: "Loop je je niet het Lazarus?"

Ik vond het nog wel meevallen. Normaal gesproken loop ik in deze tijd van het jaar veel meer in aanloop naar de marathon van Leiden.
Thuis gekomen douchte ik me, waarna ik in mijn eentje lunchte. Ik fietste nog even naar het winkelcentrum in de wijk om tandenstokers te kopen. Nu de tandartsen alleen spoedbehandelingen uitvoeren is het nog noodzakelijker om je gebit goed in orde te houden.

Om half 4 fietste ik met Ada naar de volkstuin. Zij ging pastinaak zaaien en het net, dat over de peulvruchten hing, te repareren, ik om planten water te geven. Ik was een minuut of 10 eerder klaar en ging in het zonnetje op een stoel bij het vijvertje zitten. Daar zag ik 2 waterslakken met elkaar paren.

In de jaren '70 was er een gevleugelde uitspraak: "Hoe doen twee egeltjes het? Héél voorzichtig!"
Welnu, geheel passend in de sfeer van Corona-tionstreet wil ik de vraag, waar u uw hele leven al mee rondloopt, beantwoorden: "Hoe doen twee slakken het? Héél langzaam!"