zondag 27 november 2011

Kaagzicht

Het weer was totaal anders dan de afgelopen weken, toen een hogedrukgebied zorgde voor zeer rustig en regelmatig windstil weer, met mist als gevolg. Dit weekeinde overheerste de zuidwestenwind, die vaak hard was en zachte lucht en buien aanvoerde.
Vanmiddag een klein uur wezen hardlopen van huis uit. Eerst met de wind in de rug langs de rand van de Stevenshof, daarna een stuk over de Velostrada en langs de sportvelden in Voorschoten richting "Allemansgeest" voor het hoofdmenu van deze training: 2 km tegen de harde wind in lopen langs de Korte Vliet. Een uitstekende training.
Gisterenavond hadden Ada en ik een soortgelijke training, toen we met de fiets vanaf de Buitenkaag naar huis trapten. We hadden in café/restaurant "Kaagzicht" een feest ter ere van het 40 jarige huwelijk van mijn zus Trees met Cor Baars.

Het was erg gezellig, het eten was prima verzorgd en de kleinkinderen van Cor en Trees voerden een paar stukjes op.

Ik deed mijn katholieke opvoeding alle eer aan. Ik ondersteunde, zoals gebruikelijk, een kloosterorde, in dit geval de abdij in Steenbrugge. Ik offerde me op en dronk de rest van het feest Steenbrugge Abdij Bock.

Na het buffet raakte ik aan de praat met iemand, die betrokken is bij de organisatie van de "Molen- en Merentocht".

De papierwinkel is rondom het organiseren van een toertocht is de laatste jaren enorm toegenomen, vooral door het fileklûnen en de verkeerschaos rond de Molenviergangtocht in en rond Aarlanderveen in 2009.
Rond half 10 verlieten Ada en ik "Kaagzicht" voor onze fietstocht naar Leiden, waar we inderdaad de hele tijd zicht op De Kaag hadden. Zicht op winterweer hebben we tot half december in ieder geval nog niet.
In een grijs verleden was "Kaagzicht" trouwens vaak onze uitvalsbasis voor een toertocht op de Kagerplassen. Eind jaren '70 woonde ik nog in Nieuw-Vennep en mijn sportieve activiteiten waren zeer beperkt. Ik speelde in DIOS 8 in de laagste klasse van de Haarlemse Voetbalbond. Daarbij stond ik in die jaren ook nog op doel, dus je kunt veel van me zeggen, maar niet, dat ik me bovenmatig heb ingespannen.
Dat brak me toch wel een beetje op bij het schaatsen op de Kagerplassen, dat toen 2 jaar op rij kon.

Met Bas Warnink, Joep Kapiteyn, Tim de Beer en een aantal stamgasten van "De Hobbit" reden we naar de Buitenkaag met de oude Eend van Tim en de nieuwe Mini van Joep.
"Een Mini, Joep?" zeiden we dan: "Dat geeft niet, hoor. Dan rij je toch gewoon twee keer!"
Het verzamelpunt was "Kaagzicht". We reden over de Kagerplassen naar het Vennemeer en via de Koppoel weer terug naar de Buitenkaag. Dat was voor ons zo'n beetje de limiet. Een Molentocht van 50 km zat er voor ons niet in. Zo niet voor Dick Melman, de broer van de veel te jong overleden Peter, die met een paar "echte" schaatsers naar ons gevoel over het ijs stoof!
Daar Dick het veel langer op het ijs volhield dan wij, brachten we de wachttijd door in "Kaagzicht". Ook daar hadden we het prima naar ons zin, trouwens.
Toen we weer terug wilden naar Nieuw-Vennep, hadden we een klein technisch probleem. Het slot van de deur van de Mini was bevroren en we kregen deze met geen mogelijkheid open. Uiteindelijk ben ik bij mijn zus Trees een ketel met kokend water gaan halen, een probaat middel.

November 1979 verhuisde ik naar Leiden en werd Hoogmade mijn uitvalsbasis voor het rijden van de Molentocht. In december 1981 had ik op een zaterdagmiddag met Bas Warnink afgesproken. De week ervoor had ik in mijn eentje een Molentocht gereden, die zaterdagmiddag had ik met mijn vriend afgesproken in "Kaagzicht". We zouden samen 50 km gaan schaatsen. Het dooide die middag echter, zodat de volledige 50 km er met de zachte bovenlaag niet in zat.
De rest van de middag brachten we in "Kaagzicht" door. Het rondje over de Kagerplassen werd gevolgd door iets meer rondjes. In die tijd had je nog geen mobieltjes, dus toen ik niet op tijd thuis kwam voor het avondeten, begon Ada zich toch een klein beetje ongerust te maken. Dat ging echter vrij spoedig over. Ze leerde me wat beter te kennen....

Geen opmerkingen: