Op zich geen probleem. Ik moest alleen mijn programma omgooien. Ik fietste onverrichter zake naar huis, waar ik de lunch klaar maakte. Met twee pakketjes brood fietste ik naar de volkstuin.
Daar aten mijn vrouw en ik, zoals we dat in onze jeugd geleerd hebben, onze bordjes netjes leeg.
Gezien de aanhoudende droogte bood ik aan om de planten, die het hardst water nodig hadden, dat te geven.
Met een gieter liep ik op en neer tussen de sloot en de tuin. Met een aardige lap grond ben je daar wel even mee bezig. Na een uur was deze klus geklaard en fietste ik weer naar huis toe.
Ik was precies op tijd voor het slotdeel van de eerste etappe van de Tour de France. Aanvankelijk leek het een standaardetappe te worden met een groepje, dat vroeg was ontsnapt en een kilometer of 10 voor de finish wordt ingerekend.
Maar door een paar valpartijen brak het peloton een paar kilometer verderop uiteen in een paar grote groepen. Diverse klassementsrenners liepen hier al een achterstand van om en nabij de minuut op ten opzichte van hun concurrenten. Chris Froome, Richie Porte, Nairo Quintana, Adam Yates, Domenico Pozzovivoen Egan Arley Bernal reden achter de feiten aan in deze door Fernando Gaviria gewonnen openingsetappe.
Na de etappe begon ik aan de zoveelste korte etappe van de dag. Ik fietste wederom naar Van Vliet, waar ik om half 5 aankwam. Daar de laatste hand werd gelegd aan Ada's fiets ging ik hardlopen. Met deze mogelijkheid had ik al rekening gehouden.
Ik liep naar de Korte Vliet toe, die ik helemaal uitliep tot de Rijn en aan de overzijde tot de Vliet. Met een slinger naar "Allemansgeest" kwam ik zodoende uit op 5 kilometer. Voor mijn doen een korte loop. Maar ja, ik moest wel voor 5 uur terug zijn.
De fiets reed weer als een zonnetje. Toen ik thuis kwam, kwam ik eindelijk aan een verfrissende douche toe van de Korte Van Vlietloop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten