Rond die tijd hadden wij al een eerste stuk over de plassen gereden.
Toen we net buiten de bebouwde kom langs de rietkragen geparkeerd hadden, zag ik een schaatser met een IJVL-broek langs rijden: Robert Nozeman was, voor hij naar zijn werk ging, aan het trainen voor de Elfstedentocht.
De persconferentie van de Vereniging "De Friesche Elf Steden" was geweest. Woensdag was de volgende bijeenkomst met de rayonhoofden.
Robert was ingeloot, dus de Elfstedenkoorts begon bij hem aardig op te lopen. Niet alleen bij hem trouwens....
Over een geveegde baan met glad ijs, maar ook met behoorlijk veel scheuren, schaatsten we onder de brug door naar de Zuiderplas.
Het eerste gedeelte was het ijs matig, met veel diepe scheuren, maar daarna volgde een stuk met mooi zwart ijs. Hier reden we Evert Boekhout en Henk, Jan en Michel Versteegen tegemoet. We kletsten even met elkaar en wij reden tot het keerpunt door.
Logischerwijze keerden we bij het keerpunt, waarna we terug reden naar de grote plas. Vooral in het noorden was het ijs vol diepe scheuren. René maakte zodoende hardhandig kennis met de gladde ijsvloer. Hij zou de laatste niet zijn. Vooral 's middags, toen je de scheuren niet meer goed zag door het ijsschaafsel, volgde menig duikeling.
Tussen de rietkragen door reden we tot we bij de kassen kwamen. We dachten, dat we het verste punt bereikt hadden en reden het banaanvormige traject over de 2 meren nog een keer.
Het was prachtig: de zon bescheen de met sneeuw bedekte plassen met op de achtergrond een lieflijk dorp omzoomd door rietkragen. Nederland op zijn mooist!
Bij de tweede ronde bleek, dat de route verder liep. Onder een serie bruggen door reden we over spiegelglad ijs door Papenveer naar de oosthoek van de Zuiderplas. Hier hadden we het beste ijs van de hele dag. Het uitzicht was ook prachtig.
Op de terugweg kwamen we Douwe Kinkel tegen. Gisteren had ik hem gemist op de Vogelplas. Het was de eerste keer deze natuurijsperiode, dat ik hem niet had gezien.
Inmiddels had Sjaak Doeleman zich ook bij onze groep aangesloten. We reden naar ons beginpunt, waar we de inwendige mens gingen versterken. Terwijl we aten en dronken op deze windstille, zonnige ijsdag zagen we Hans van der Plas en Edwin Minnee langsrijden. Ook zij voegden zich bij de groep zonder Robert Nozeman, die weer aan het werk moest.
We reden met zijn allen naar de Zuiderplas, waar Hans en Edwin een ontbrekende schakel hadden ontdekt, waardoor we een volledige ronde konden schaatsen. Een geveegde baan leidde naar het midden van het meer, waarna we over 500 meter opgevroren sneeuwijs naar de overkant van de Zuiderplas konden rijden.
Het rondje reden we helemaal rond, waarna Kees Olsthoorn ons verliet. Ook hij moest gaan werken.
Het volgende rondje zagen we, dat bij Papenveer de koek-en-zopie open was. Gezeten in het zonnetje voelde het bij een paar graden onder nul aangenaam aan. Ton Togni verliet net deze pleisterplaats, terwijl Dirk Zwitser er net aan kwam rijden. Dirk voegde zich bij onze groep, net als 2 kennissen van Sjaak en een ons onbekende schaatser, die ook met ons nog twee rondjes meereed. René Strelzyn had ons toen verlaten, daar er thuis een klus wachtte.
Het werd gaandeweg de middag steeds drukker. Om 3 uur verlieten we het ijs. We hadden een topdag gehad op de Langeraarse Plassen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten