Vanmorgen was Wim van Huis weer terug van een vakantie in Egypte.
Daar hij nog vol was van de piramides, mocht hij de eerste 5 rondjes op kop.
Deze deskundige vroeg aan mij, wat de oudste piramide van het land van de Farao's was.
"Gizeh", antwoordde ik.
Dat bleek niet het geval. Het bleek Djoser te zijn.
Wij kennen Djoser vooral als touroperator.
Op het spiegelgladde ijs van de Leidse IJshal reden we met flinke snelheid onze piramide. Daar we deze traditie inmiddels al jaren volhouden, kan, na de piramides van Egypte, die van de "Krasse knarren" langzamerhand ook wel op de Werelderfgoedlijst geplaatst worden.
Om half 11 verlieten wij het ijs en werd onze plaats ingenomen door veel kinderen. Vier klassen van de Emmausschool kregen schaatsles, terwijl wij in de kantine aan de koffie en de warme chocolademelk zaten.
En dat is goed, want wie de jeugd heeft, heeft de toekomst.
Maar ooit zullen zij ook "Krasse knarren" zijn en zullen zij het estafettestokje van ons overgenomen hebben, zodat over 50 jaar naast de piramide van Djoser ook de piramide van de Leidse IJshal nog steeds prijkt op de Werelderfgoedlijst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten