Katwijk aan den Rijn

Alles wat een begin heeft, heeft ook een eind. Alleen de eeuwigheid is eeuwig. Een natuurwet met eeuwigheidswaarde.

Vandaag fietste ik naar de bibliotheek in Katwijk aan den Rijn, waar ik mijn laatste zaterdagdienst in dat filiaal draaide. Bijna 29 jaar geleden kwam ik voor het eerst in de vestiging aan de Fresiastraat, toen ik eind 1984 mijn sollicitatiegesprek in Katwijk had.
Ik ben 20 jaar filiaalhoofd geweest van de 33 jaar, dat filiaal Katwijk aan den Rijn heeft bestaan, dus is er toch een sterk gevoeld van: "Dit is mijn bibliotheek."
Vandaag draaide ik nog eenmaal met Nelina, terwijl Christa, die een maand geleden afscheid genomen heeft van de bibliotheek vanwege het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd, ook langs kwam. Zo was de bezetting, waarin we een flink aantal jaren met veel plezier hebben samengewerkt, voor de laatste keer tijdens de uitleenuren bijeen in de meest energiezuinige bibliotheek van Nederland.
Christa was de klap inmiddels te boven van HET gedicht, dat ik allerelegantst voordroeg tijdens de afscheidsreceptie van Rina en haar.







HET gedicht

Het was negentienhonderdvijfentachtig
en de winter was in februari prachtig,
toen de bibliotheek een zestal mensen zocht
in de week voorafgaand aan de Elfstedentocht.
Twee personen begonnen toen tegelijkertijd
en die raakten we ook op dezelfde dag kwijt.
De eerste werkdag was een busrit naar Lelystad
waar Karmac toen een drukke vestiging had.
Hier ontwikkelde Karmac de microfilms, want
dan kon er een aanmaning naar de te late klant.
Bijna vier jaar later kwam de automatisering,
toen de bieb met Datapoint aan de slag ging,
gevolgd door Bicat, en met de haren wat grijs,
bracht de vooruitgang ons toen BicatWise.
Met dit gereedschap moesten wij het klaren
in de afgelopen achtentwintig drukke jaren.
Rina bracht veel uren door aan de Schelpendam
totdat het dankbare werk voor Bezig voorbijkwam.
Christa ontplooide haar talenten aan de Fresiastraat:
het is een wonder, dat de bibliotheek er nog staat!

Had Roald Dahl vandaag nog geleefd, zo is mijn idee,
dan had hij stof genoeg voor “Gruwelijke rijmen twee”
en wellicht ook nog voor deel drie, vier en vijf.
Ja, er is wat afgeleden door collega’s van dat wijf!
We hielden ons staande zolang we maar konden
en likten jarenlang vrijwel dagelijks onze wonden,
maar manhaftig sloegen we ons er toch doorheen,
tot daar het verlossende woord “AOW” verscheen.
Christa en Rina kunnen hier beiden van genieten
ook al moesten ze een maand AOW laten schieten.
Rina en Christa, het ga jullie verder in jullie leven
heel goed, maar denk toch af en toe nog even
aan de man, die op vrijwel iedere maandagmorgen
voor volle bladzijden in jullie agenda ging zorgen.
Want ook al heeft het achtentwintig jaar gekost
van deze telefoonterreur zijn jullie nu verlost!

Bert Breed

Hoe het mogelijk is, is mij nog een compleet raadsel, maar diverse dingen waren precies als vanouds. Dat Nelina haar eigen snelheid op de fiets schromelijk overschat, ach, een kniesoor, die daar op let. Maar dat de melk zoals vanouds ook weer aanbrandde????

We hadden kortom net zo veel plezier als vroeger. Met wat geven en nemen en veel geintjes onderling vormden we een hecht team.
Helaas komt er op 31 december 2013 een eind aan het voortbestaan van bibliotheek Katwijk aan den Rijn.

Alles wat een begin heeft, heeft ook een eind....