Het zal niemand ontgaan zijn, dat we de laatste maand last hadden van een westcirculatie. Met uitzondering van de Herfstvakantie was er vrijwel constant sprake van een optocht van depressies met regelmatig flinke neerslagsommen.
Met het oog op de komende winter niet bepaald een aangename verrassing. Het weer in 2013 kenmerkte zich namelijk tot half oktober vooral door het ontbreken van deze in Nederland dominante windrichting. En daar we het in ons lage landje vooral moeten hebben van wind uit het noorden tot het oosten om op het ijs te komen, was de vaak langdurige afwezigheid van (zuid)westenwind voor mij een gunstig teken.
Om een of andere wijze heeft het weer, in al zijn wisselvalligheid, vaak de neiging om zich te herhalen. De westcirculatie is hiervan het meest pregnante voorbeeld. De komende week zitten we hier nog steeds mee opgescheept.
Gelukkig is het nu nog te vroeg om op natuurijs te komen, maar de westcirculatie moet tot een keer doorbroken worden. Wellicht gaat dat over een dag of 10 gebeuren. Op weerwoord vond ik deze kaart.
Uiteraard is het verreweg de mooiste, die er tussen de honderden weerkaarten te vinden is, maar je moet ergens beginnen met het doorbreken van de voor schaatsliefhebbers funeste westcirculatie.
Mocht deze westcirculatie lang aanhouden, dan worden de kansen op een "grote" winter wel meteen een stuk kleiner.
Maar niet onmogelijk. In zowel 2012 als 2013 hadden we na een langdurige westcirculatie toch een dag of 10 natuurijs, waarop te schaatsen viel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten