"Je kunt niet in één keer van de kelder naar de zolder springen!"

Het gebeurt niet vaak, dat je als bibliothecaris met vakgenoten kunt praten over zowel het schaatsen van de Elfstedentocht als het lopen van de marathon. Vandaag was dat zowaar een keer het geval bij de Kenniscirkel Collectievorming bij Probiblio in Hoofddorp.
Om kwart voor 8 zat ik op de fiets naar de Haarlemmermeer, waar ik in mijn geboortedorp Nieuw-Vennep bij bakker Jongeneel een Venneperzon kocht. We willen morgenochtend toch brood hebben bij het ontbijt. Na mijn schoonzus Joke van der Poel even gedag te hebben gezegd, fietste ik door naar de vergaderplek, waar ik twee Friezen trof.
Een van hen had ik al vaker ontmoet. Bert Fleer ken ik als een zeer sportieve vent, die twee officiële Elfstedentochten heeft uitgereden en een paar marathons heeft uitgelopen. Zoiets schept een band. En daar ik zeer toevallig "Molen- en Merentocht" in mijn tas had zitten, overhandigde ik dit zeer persoonlijke visitekaartje aan deze vakgenoot.

Van Bert had ik een aantal jaren geleden een uitspraak gehoord, die de mentale training in één zin samenvat: "Je kunt niet in één keer van de kelder naar de zolder springen!"
Veel mensen willen vaak te snel vooruitgang boeken, maar wil je een doel halen, dan moet je er vaak jaren voor uittrekken. In die tijd moet je heel wat tegenslagen zien te overwinnen. Je hebt daarbij veel geduld nodig.

Bert zal nog even geduld moeten hebben bij het slechten van de 4-uursgrens bij de marathon. Zijn beste tijd op de 42.195 meter is 4 uur en een paar seconden. Ik ken dat gevoel. Maar daar ik al een keer onder de 4 uur was gedoken, stak het toch wat minder.
Maar goed, we waren niet naar Hoofddorp afgereisd om alleen over sport te praten. We kwamen om te praten over onderwerpen, die met hadden met collectioneren, toch het hart van het bibliotheekwerk.

De E-books, hoe actueel ook, kwamen zijdelings ter sprake. We zijn afhankelijk van het landelijk aanbod en hebben daar geen enkele invloed op. Dat geldt niet voor allerhande initiatieven op het gebied van gezamenlijk collectioneren, flexibele collecties en de BCB-module van Bicat-Wise, die binnenkort op de markt verschijnt.
Een heikel punt was wel de NBD. Deze monopolist is niet bepaald het schoolvoorbeeld van een klantvriendelijke organisatie. Maar het is net als bij de grote banken: too big to fall.
Om half 1 konden we gaan genieten van het prachtige nazomerweer. Het was praktisch windstil in de Haarlemmermeer. Ik kan u garanderen, dat dit weinig voorkomt. Op mijn Batavus fietste ik naar de Bibliotheek van Hoofddorp, waar bleek, dat Bas Warnink in Nieuw-Vennep aan het werk was. Daar trof ik mijn zeer gewaardeerde collega inderdaad in de opgepimpte Bibliotheek in "De Symfonie", waar wij wat gezamenlijke culturele activiteiten doornamen.
Op weg naar huis was mijn zus Trees niet thuis. In de veronderstelling, dat ze bij haar dochter Mirjam was, ging ik daar langs. Daar was ze ook niet, maar ik kon bij mijn nicht en haar man Corrin wel een vorkje meeprikken.
Om half 5 was ik weer thuis na een zonnige fietstocht van in totaal 58 kilometer, waarvan een groot deel in de Haarlemmermeer, de kelder van Noord-Holland.