En terecht, want het was weer een gevarieerde training. Na een blokje sprongoefeningen op de trappen van station Lammenschans liepen we naar Cronesteyn, waar onze coördinatie flink beproefd werd op de touwladder. Voor het sluitstuk van deze bijna 2 uur durende training, de bochtstappen in de elastieken, was er een blokje veldwerk, waarbij de buik- en rugspieren aan de beurt kwamen.
Bij een van deze oefeningen, die ik kennelijk niet geheel naar behoren uitvoerde, kreeg ik te horen: "Je moet doorzakken, Bert!"
In mijn jeugdjaren had ik deze aanwijzing niet bepaald nodig....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten