Braassemermeer

Je kunt niet zeggen, dat de rayonhoofden van de Koninklijke vereniging "De Friesche Elf Steden" over 1 nacht ijs zijn gegaan.

Het probleem lag in het zuidwesten. En dan vooral ten zuidwesten van Fryslân.

Na alle hoop en euforie volgde alsnog de kater van het niet doorgaan van de Elfstedentocht.

Maar ook zonder Elfstedentocht kunnen we tot zondag nog gewoon schaatsen op natuurijs.

Voor de achtste dag op rij! Er zijn heel wat winters met een slechtere score. En dat na een recordwarme december en januari.
Maar het weer grossiert de laatste 2 jaar in extreme weerssituaties. Een blik op het kaartje met de temperaturen van de afgelopen ochtend is het meetpunt van het KNMI op voormalig vliegveld Valkenburg de koudste van Nederland. Sterker nog: het was de enige met strenge vorst.

In deze kou konden we om kwart voor 10 met een groep van een man of 9 gaan schaatsen op de Zijl. Bij café "Ut Dobbertje" stapten we op het gladde, zwarte ijs om naar de Kaagsociëteit te rijden. Bij het inrijden vertelde Edwin Minnee, dat hij gisteren bijna op de kroonprins was gebotst. Zou hij als Willem-Alexander van Buren aan het trainen zijn geweest voor de Tocht der Tochten?
Ons plan was om naar het Vennemeer te rijden. Het eerste stuk was redelijk ijs, daarna kwamen we voorbij de woonboten op ijs, waar nog een flinke laag sneeuw op lag.
De verlokkingen van de spiegelgladde ijsvloer achter ons en de onbekendheid met de geveegde baan bij het Vennemeer deed de meesten van de groep twijfelen. Beter dan op de Zijl en een stuk van de Kaag kun je het niet krijgen. Op zijn allerbest is het gelijkwaardig.
We keerden om en schaatsten naar Kaageiland, waar we keerden en terugreden met een zacht windje in de rug. We sloegen af naar 't Joppe. Aan de kant van het eendenwak zag ik een natte scheur ontstaan. Maar goed, je weet, dat je niet te dicht bij een wak moet komen, zeker niet op 't Joppe, waar het diepste punt op 30 meter onder het wateroppervlak ligt.
We reden door naar Warmond, waar Dirk Zwitser ons ging verlaten. Hij moest nog les gaan geven op een middelbare school. Wij schaatsten door naar de Grote sloot. Deze kwam uit bij de zuidkant van 't Joppe, precies bij de wakken, waar ik gisteren zo snel mogelijk rechtsomkeer maakte.
Er was niemand, die het ijs hier helemaal vertrouwde, dus we gingen terug op de heenweg. Via Warmond draaiden we 't Joppe weer op. Ik reed aan de staart van de groep en zag zowel aan de linkerkant bij het eendenwak, maar ook rechts van ons een natte scheur ontstaan. Dan wordt ik zeer alert. De stevigheid van dit ijs neemt dan af en je loopt een grotere kans op een nat pak.
Ik had meteen al een kop voor dit blogverhaal in mijn hoofd: Natte scheuren op 't Joppe. Maar de kans, dat men dit blog dan zou gaan bezoeken in de hoop op andere glijbewegingen dan die van de edele schaatssport, leek mij te groot.

Bij de Buitenkaag aangekomen verliet Henk Distelvelt ons. Hij had met zijn vrouw afgesproken om te gaan schaatsen. Met zijn zevenen begaven we ons op de Ringvaart.

Voor de derde dag op rij laveerde ik tussen de schotsen over afwisselend spiegelglad zwart ijs en sneeuwijs. Voor Paul Verkerk was dit de tweede keer.
Het klûnen konden we oefenen bij de veerponten.

Zo reden we naar Oude Wetering, waar bij een handelsfirma in bouwmaterialen zand op het ijs was gewaaid. Robert Nozeman ging hierdoor onderuit.
Voorbij de pont tussen Oude Wetering en Rijnsaterswoude kwamen we op de vaargeul van de Braassemermeer. Hier hadden we net zulk mooi zwart ijs als op de Zijl en de Kaag. Alleen: er reden nauwelijks schaatsers, waar het bij de Kaag heel druk was.
Wellicht heeft dit te maken met de geschiedenis. Vroeger werd de vaargeul van de Braassemermeer altijd katop gevaren voor kerosinetransporten voor Schiphol. Tegenwoordig wordt deze vliegtuigbrandstof vervoerd per transportleidingen.
Voor degenen, die mijn blog lezen: op de Braassemermeer ligt langs de groene boeien een prachtige ijsplaat. Maar niet verder vertellen, hoor!

We reden door naar Woubrugge, waar Edwin Minnee terug ging op zijn homoschaatsen. Hij moest om 2 uur terug zijn om klanten te gaan knippen in zijn kapperszaak in Katwijk.
Wij begaven ons naar Disgenoten, waar Ruud Vermeulen, Arthur van Winsen, René Strelzyn, Robert Nozeman, Paul Verkerk en ik bij het haardvuur gezellig zaten te kletsen bij de erwtensoep of appelkruimelvlaai. Op een gegeven moment werd je wel wat rozig.



Voordat we last kregen van een middagdutje begaven we ons naar de Woudwetering, om nogmaals te gaan genieten van de wijdse blik, die je hebt vanaf de vaargeul op de Braassem.

Over de Ringvaart gingen we een stuk sneller dan op de heenweg, ondanks dat we de noordwesten wind tegen hadden. Je wordt steeds behendiger in het omzeilen van de schotsen.
Het dooide inmiddels lichtjes. Je sneed iets dieper in het ijs. Na een laatste rit over de Zijl deden we om kwart over 3 de schaatsen uit. We hadden, ondanks de natte scheuren op 't Joppe, wederom een heerlijke schaatsdag gehad op Zijl, Kaag en Braassemermeer.