"Ga de weg niet op!"

De sneeuwbuien werden al een paar dagen aangekondigd en ook vanmorgen was het KNMI stellig: er zou vanmiddag veel sneeuw vallen in het grootste deel van het land. Daarbij deden ze op de radio de oproep: "Ga de weg niet op!"

Als bibliothecaris heb ik de literatuur natuurlijk heel hoog zitten, dus ook deze gedichtenbundel van Annie M.G. Schmidt, de grootste kinderboekenschrijfster, die ons land heeft voortgebracht.

Zodoende ging ik lekker toch de weg op. En ging ik niet één keer, maar 2 keer naar de Leidse binnenstad. De eerste keer was eenvoudig. Het begon net te sneeuwen op de heenweg. Een uur later lag er op de terugweg een centimeter of 10 verse sneeuw. Daar viel wel op te fietsen.  Alleen op plekken, waar de sneeuw was aangereden, was het glibberen geblazen.

Maar sprookjesachtig mooi was het getuige bovenstaande foto van onze tuin. Na thuis gegeten te hebben, vertrok ik om half 4 op de fiets naar "Babbels", waar een schaatsles van deze IJVL-trainer werd geveild voor het goede doel.

Dat viel niet mee. Het was mountainbiken in het kwadraat. De combinatie van 15 centimeter sneeuw met dezelfde platgereden substantie maakte, dat je soms alle kanten op glibberde, behalve vooruit. Kortom, er waren plekken, waar je gewoon moest wandelen. Ik deed meer dan een half uur over een ritje, waar ik normaal een kwartier over doe.

Op de ventweg van de Haagweg was ik aan het baggeren door de sneeuw, toen een wandelende vrouw tegen me zei: "Je kunt beter gaan wandelen."
Rationeel gezien had ze gelijk, maar door dit soort opmerkingen wordt mijn onverzettelijkheid gewekt. Ik zwoegde met nieuwe energie door. Na de fietstunnel bij de Klikspaanweg ging het wat beter en over de Witte Singel kon je redelijk fietsen.
Daar de dooi inmiddels was ingetreden, was de terugweg een stuk eenvoudiger. Op meer stukken kon je gewoon doorfietsen in een licht verzet, maar er waren nog steeds stukken, waar je gedwongen werd om te wandelen.
Helemaal ongelijk hadden ze niet bij het KNMI, toen ze zeiden: "Ga niet de weg op!"