Het is de warmste Oudjaarsdag sinds in 1901 met de metingen in het hele land is begonnen. De madeliefjes staan in bloei in de tuin alsof het lente is. Het weer heeft echter meer weg van herfst. Voor de zoveelste keer deze maand maken de regenmeters overuren.
Het hele verhaal van het weer in december wordt verteld door de meter van de zonnepanelen. Op 1 december stond deze op 6.92 Megawattuur, nu op 6,93. Er is in deze hele maand net zo veel bij gekomen als op een enkele zonnige dag in de zomer. Er hing over deze sombere december een grauwsluier. Voor mij is dat eigenlijk wel kenmerkend voor heel 2017.
Dit jaar heeft net als andere jaren best veel mooie momenten gebracht, maar er hing een grauwsluier over door het overlijden van mijn oudste broer Kees en van trainingsmaat Dick van Beelen.
Zelf ben ik dit jaar onverwachts met een veel te hoge bloeddruk in de medische molen beland. Diverse sportvrienden zeiden tegen me, dat ik met een tijdbom in mijn lijf heb rondgelopen.
Alsof dat nog niet genoeg stof tot nadenken was geweest, ontsnapte ik na de beklimming van de Grand Ballon op de terugweg naar de camping aan de dood, toen er vanaf een steile helling stenen op het fietspad werden gegooid.
Derhalve is het besef, dat je als mens heel kwetsbaar bent, het afgelopen jaar zeer goed tot mij doorgedrongen. Ik heb mijn lichaam goed leren kennen dit jaar, mede door de bijwerkingen van diverse medicijnen. Echter niet alle bijwerkingen zijn negatief. Door de plaspillen ben ik een kilo of 5 lichter geworden. Het lopen gaat daardoor letterlijk lichtvoetiger.
Dat was dit voorjaar bepaald niet het geval. Met de handrem erop en het lood in de schoenen liep ik linea recta naar de rode lantaarn toe. De voorbereiding op de marathon van Leiden was meer mentaal dan fysiek. Maar als een Breed ergens een broertje aan dood heeft, dan is het wel aan opgeven. Ook al was de tijd op de marathon mijn langzaamste ooit, ik liep hem wel gewoon uit.
Ook de Bert Grotenhuis Bokaal en de 1000 rondjes van Leiden gingen trager dan te doen gebruikelijk, maar daar maal ik niet om. Ik maal liever met mijn benen rondje na rondje.
Die benen maalden afgelopen zomer ook, toen ik met mijn vrouw 1126 kilometer fietsten door de Eifel, de Ardennen, de Elzas, de Vogezen en het Zwarte Woud met aardig wat beklimmingen bij onze jaarlijkse fietsvakantie. Het uitzicht was af en toe overweldigend!
Nu we het toch over fietsen hebben: dit jaar heb ik in totaal 10.128 kilometer gefietst. Met de longinhoud zit het dus wel goed. Die longinhoud kon ik trouwens goed gebruiken bij twee koorprojecten, waar ik in 2017 heb meegedaan. In het voorjaar oefenden we voor de Leidse Koorprojecten op de muziek van Gioachino Rossini en Giuseppe Rossini.
Waar het bij de repetities vaak stroef ging, ging het bij de uitvoering ineens helemaal goed. In de sport noemen ze dit pieken op het juiste moment.
Het tweede project betrof "The Armed Man" van Karl Jenkins met een goede repetitie en een overweldigende uitvoering.
Nu we het toch over strijd hebben: de rode draad was de strijd om het behoud van kunstijs in Leiden. Het hele voorjaar door voerden de schaatsers uit Leiden en omgeving actie om IJshal "De Vliet" te redden. Dit gebeurde zowel in het Stadhuis als op het Stadhuisplein.
En zoals iedere duursporter weet: de aanhouder wint. In oktober werd bekend dat er een opvolger komt voor de voormalige Ton Menken IJsbaan.
Vooralsnog betreft het een 250-meterbaan. Als schaatsers moeten we in 2018 nog wel flink aan de bak om er een 333-meterbaan van te maken. De eerste stap is om allemaal schaatsmaat te worden!
Maar hoe leuk het schaatsen in de Leidse IJshal ook is, er gaat niets boven schaatsen op natuurijs. Na 3 jaar misgegrepen te hebben, konden we in januari eindelijk weer op natuurijs schaatsen. De eerste toertocht was op de Ankeveense plassen.
In die week konden we nog een drietal dagen schaatsen op de ons zo vertrouwde Vogelplas. Het is altijd gezellig met een hoop bekenden!
Al met al was dit voor mij een jaar met 2 gezichten, dat keurig is samen te vatten in dit lied van "The Golden Earrings".
Rest mij u een goed en gezond 2018 toe te wensen. Hopelijk wordt het een jaar zonder grauwsluier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten