Hoe de Gniep de Kerst stal

Dit jaar omvatte het Kerstweekeinde 3 zondagen. Zodoende was de indeling anders dan andere jaren. Het weekeinde begon zondag al goed. Met mijn vrouw ging ik naar de Leidse Studenten Ekklesia, waar schrijfster Bette Westera haar vertaling van "Hoe de Gniep"de Kerst stal" van dr. Seuss voordroeg.

Daar ik dit jaar meer dokters gezien heb dan mij lief is, kon dr. Seuss er ook nog wel bij. En ik moet zeggen: ik heb er geen spijt van gehad. En ik moet zeggen: ik heb er geen spijt van gehad. Wat een taalvirtuoos is Bette Westera.
Zelf kan ik ook best aardig dichten, maar haar vertaling van het ook verfilmde "How the Grinch stole Christmas" is werkelijk fenomenaal en vol woordgrappen.

Thuis gekomen konden we meteen aan de bak. Er was Buijzendag bij ons thuis, dus de schoonfamilie kwam binnendruppelen. Met ruim 20 personen was het een gezellige bedoening. Behalve voor een hapje en een drankje  zorgde ik ook nog voor een Kerstcadeau voor iedereen. Als bibliothecaris had ik een boek gekocht, dat de familie rond mocht gaan.

"Buys" van de Zuid-Afrikaanse schrijver Willem Anker. Vooral toen mijn schoonvader de eerste zin op de achterflap voorlas, klonk er een hilarisch gelach: Eind Achttiende eeuw. Coenraad de Buys is de gevaarlijkste man in de Kaapkolonie."
U ziet het, ik weet, hoe ik mij geliefd kan maken....
Een neef van me heeft lang haar en een forse baard. Zodoende had hij veel weg van Jim Morrison.

Na deze gezellige zondag gingen Ada, Siebe, Ana en ik gisteren onder een grauw wolkendek naar de volkstuin wandelen. Dit deden we langs de ravage, die de aanleg van de Rijnlandroute met zich meebrengt, zoals prima te zien is op de door Rob Pijpers vervaardigde video.

Aan het eind van de middag en 's avonds speelden we "Sherlock Holmes consulting detective".

Daar ik alle boeken van Arthur Conan Doyle over Sherlock Holmes en dr. Watson gelezen heb, was dit spel een kolfje naar mijn hand. Het is een echt gezelschapsspel, waarbij we een moord op een wapenhandelaar op moesten zien te lossen. Dit lukte uiteindelijk, al duurde het langer dan verwacht.
Om 10 uur zaten we aan de risotto met makreel. Echt een Spaanse tijd.