IJVL op OKT

Toen ik vrijmiddag vanaf mijn werk naar huis fietste, reed ik in de natte sneeuw. Ruim een uur later kon ik me weer in regenkleding hijsen, maar nu omdat het gewoon regende, zoals wel vaker in deze bijzonder sombere december. Hopelijk tapt december 2018 uit een ander vaatje.

Bij de Leidse IJshal aangekomen hadden we net als vorige week met 4 IJVL-trainers 8 kinderen onder onze hoede. Zodoende konden we hen weer veel individuele aandacht geven. Vooral bij het pootje over was dit heel handig.
De vuurwerkshow en de oliebollen fungeerde uiteraard ook als kapstok om verschillende oefeningen aan op te hangen.

Na de stoelendans met pilonnen als laatste oefening van 2017 reed ik zowaar een keer droog naar huis toe, waar op het Olympisch Kwalificatietoernooi een drietal IJVL-ers meedeed. Er zijn weinig schaatsverenigingen in Nederland, die dit kunnen zeggen.

Roxanne van Hemert, voormalig wereldkampioene bij de junioren, werd 14e op de 1500 meter in 1.59.06.
Ook Tijmen Snel, de eerste leerling van mij, die het tot wereldkampioen wist te schoppen. Hij werd dat bij de junioren op de teamsprint. Hij haalde het OKT, maar niet de Olympische Spelen met een 19e plaats op de kilometer in 1.11.08.

Maar het beste was tot het laatst bewaard. Kjeld Nuis wist zich na 2 mislukte pogingen om op de Olympische Spelen uit de mogen komen eindelijk te plaatsen. En hoe! Met 1.07.64 reed hij naast een baanrecord in "Thialf" ook nog eens een wereldrecord voor laaglandbanen.

Na een mislukt voorseizoen is hij precies op tijd in vorm. Hij doet volop mee in de strijd om het Olympische eremetaal.
In een andere tak van sport, het baanwielrennen, werd Laurine van Riessen, winnares van brons op de kilometer in Vancouver, na de titel op de sprint ook nog eens het Nederlands kampioenschap keirin.

Zaterdag stond de 1500 meter op het programma. Tijmen Snel snelde in "Thialf" in 1.48.99 naar een nieuw persoonlijk record.

Maar het koningsnummer op de schaatsmijl was toch de achtste rit, waarin Kjeld Nuis en Koen Verweij elkaar naar grote hoogte opstuwden: 1.43.48 om 1.43.54.

Bij zulke titanengevechten zit je als schaatsliefhebber op het puntje van je stoel. Het was spannend van start tot finish. Zoveel ritten zijn er niet met een onderling verschil van 6 honderdste seconde! Met het blote oog was het verschil niet te zien. Dit belooft wat voor Pyeongchang.

Ingrid Heijnsbroek, de kersverse voorzitter van de IJVL, doet er verstandig aan om alvast aan haar toespraak te gaan beginnen. Je weet maar nooit....