Kerstschaatsen

Het is helaas niet zo gebruikelijk, dat ik met Kerstmis ga schaatsen. De laatste keer, dat ik mij kan heugen was in de prachtige decembermaand van 2010. Toen kon ik op beide Kerstdagen op de Gouwzee schaatsen met een groep vrienden.

Vorige week kreeg ik een mailtje van Willem van Vliet, dat er vanmorgen gewoon geschaatst kon worden door de "Krasse knarren". Ik kon de verleiding niet weerstaan na 2 echte rustdagen. Een beetje beweging doet de mens goed.
Zodoende zat ik om 8 uur in mijn eentje te ontbijten en fietste ik naar de Vondellaan, waar intussen al een stuk of 25 schaatsers bezig waren met hun rondjes. Daarbij was ook een groep zondagsrijders.

Waar het in het wegverkeer geen aanbeveling is, als je zo genoemd wordt, is dat bij de schaatsers geenszins het geval. Integendeel. Ik zag een klein peloton met 31 kilometer op de snelheidsmeter de bocht in duiken en dat rondenlang.
Het was duidelijk. Met verder niet zo veel "Krasse knarren" kon ik het uit mijn hoofd laten om een piramide te gaan rijden. Ik ging dus voor mezelf rijden. Gewoon lekker op techniek. Tegelijkertijd nam ik veel meer tijd om even met deze of gene bij te praten.
Ook zag ik tussendoor nog kans om iemand, die veel te veel naar achteren afzette, wat tips te geven, zodat hij meer zijwaarts af ging zetten. Het was kortom ontspannen en gezellig Kerstschaatsen.