De voorspellingen waren, dat het vanmorgen droog zou zijn, maar dat het eind van de ochtend vanuit het zuiden zou gaan regenen. Hetgeen klopte.
Mijn vrouw ging naar de Vitality Club in het Stevenspark, waar ze eenmaal per week aan haar fitheid werkt met andere vitale ouderen. Een soort droogtraining. De NOS wijdde er een reportage aan.
Voor mij was 9 uur een prima moment om een rondje van ruim 5 kilometer te gaan lopen. De marathon wacht op niemand, en dat geldt ook voor de Leiden Marathon. Na de 10 kilometer van gisteren was dit de eerste anderhalve kilometer geen onverdeeld genoegen, maar op een gegeven moment loop je door de lichte pijn heen en komt de souplesse terug.
Ik liep een rondje om en door de Stevenshof, waarbij ik de IJsbaan in mijn loop opnam.
Thuis gekomen douchte ik me, waarna ik een afsluitende klus van het eerste seizoen in IJshal De Vliet deed: schaatsen slijpen.
Een voor mezelf bijzonder seizoen. Er was in de zomer door maar liefst 117 vrijwilligers geklust om de energiezuinige ijsbaan klaar te maken voor het schaatsseizoen.
Op 1 september hadden Aad Kleijweg en ik de eer om als eersten de eerste rondjes op de 250-meterbaan af te leggen.
Met een onvergetelijke kür wijdde Daniella Moolenaar de kunstschaatsbaan in.
Op 7 oktober werd IJshal De Vliet op feestelijke wijze officieel geopend.
Nu is er een bekende Bijbelspreuk, die luidt: "De eersten zullen de laatsten zijn en de laatsten de eersten."
Welnu, dat klopt helemaal. Bij de clubwedstrijden van de IJVL, mijn afsluiting van het schaatsseizoen, waarbij ik in het laatste paar reed, werd ik glansrijk laatste!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten