33-ers

Vanmorgen fietste ik naar IJshal De Vliet om met een tiental "Krasse knarren" voor de eerste keer dit seizoen aan de traditionele piramide van 25 kilometer te beginnen: 4, 8, 12, 16, 20, 16, 12, 8 en 4 rondjes.
Ik weet, dat ik vroeg in het seizoen al in vorm ben. Het schaatsen gaat zo makkelijk, dat ik snellere tijden schaats dan in andere seizoenen in oktober. Meestal moest ik in deze fase van het seizoen lossen als het peloton versnelde.

Veel series gingen in rondjes 36, in andere jaren het moment, dat ik af moest haken. De ultieme proef kwam bij de eerste 20 rondjes, die ik op kop zou rijden. De openingsronde ging in 39 seconden, de volgende 9 gingen in 36-ers. Toen werd het peloton gelapt door een drietal, dat in rondjes 32 rond raasde. 

Dat ik tweemaal gelapt zou worden, vond ik tot daar aan toe, maar driemaal vond ik teveel van het goede. Ik zette derhalve een beetje meer aan en op een enkel rondje 36 blank na reed ik louter 35-ers.

Na deze snelle 5 kilometer gebruikten we met 36- en 37-ers de volgende blokken om een beetje te recupereren. Alleen de blokjes van 12 en 8 rondjes kenden een supersnel slot. Tweemaal wist ik er een 33-er uit te persen. De tweede was in 33.533. 

In Groningen zouden ze zeggen: "Het kon minder!"
Maar van 33-ers weet ik dat nog niet zo zeker.....