Peilingen

Aan de vooravond van de Tweede Kamerverkiezingen volgen de peilingen elkaar in hoog tempo op. Sommige partijen dalen, anderen schieten als paddenstoelen uit de grond.

Voor de eerste keer na de Herfstvakantie kwamen de "Krasse knarren" weer bijeen  in IJshal De Vliet om op de 250-meterbaan onze piramide van 100 rondjes weer gezamenlijk af te leggen. Om half 9 fietste ik er naar toe. Ik vertrok met droog weer, maar halverwege ging het dusdanig hard regenen, dat ik gedwongen was om mijn regenbroek aan te trekken.
Bij de verkiezingen bepaalt de opkomst der stemgerechtigden voor een flink deel de uitslag. Bij de "Krasse knarren" is de opkomst iedere keer weer anders. Een vast gegeven bij ons is, dat het schaatsseizoen na de Herfstvakantie pas écht begint. Zo ook vandaag. De opkomst was dit seizoen nog niet zo hoog geweest!
Doordat de transponders net als gisteren doelloos om de enkels gebonden waren, verschenen op het rondetijdenbord geen tijden en ook het aantal ronden niet. We moesten dan ook vooral op het gevoel rijden.

Wat dat aangaat leek het veel op de peilingen. Je weet wel, hoe de vlag er zo'n beetje bij hangt, maar exact weet je het niet. Zelf had ik gisteren in mijn eentje de afstand afgelegd, die we vandaag met een man of 20 af zouden leggen.

Soms ging het wat rustiger, vaak ging het in rondjes van 36 tot 37 seconden, maar regelmatig ging het harder. Het was dan ook flink zwoegen. Maar hoe hard het echt ging, kwamen we niet te weten. Want meten is weten!

Wel was de 25 kilometer in pelotonvorm een goede peiling van de vorm van de individuele schaatsers. Je kon zien, welke schaatser in dit prille seizoen al in vorm is en wie er nog aan moet werken. 

De meesten van ons trainen voor natuurijs en in de praktijk betekent dat, dat je pas vanaf de Kerstvakantie in vorm moet zijn. Dat is echter slechts één deel van onze samenkomst. Minstens zo belangrijk is de gezelligheid.

Na aan de Stammtisch een kop thee gedronken te hebben met een achttal "Krasse knarren" werd ik op weg naar "De Helianth" gebeld door iemand van "Silvester". De bij het ophalen van "Asterix in Lusitania" beloofde knoflook stond niet klaar. 

Deze knoflook stond klaar. Ik haalde deze op en fietste daar mee door naar de volkstuin. Onderweg kwam ik Elfstedenmaat Jos Drabbels tegen. Met hem praatte ik even bij, voordat ik mijn weg vervolgde. Ik zette de knoflook in het schuurtje en zette de franjehoed op de foto.


Na even met Ada gepraat te hebben, fietste ik naar huis, waar ik de koeienboleet kiekte.


Ook een paar laatbloeiers kwamen aan de beurt.

De wilde chicorei.

Het bezemkruiskruid.

Het boerenwormkruid.
Om 2 uur was ik thuis, waar ik de was ophing en me douchte. Om half 3 lunchte ik. Op de radio kwam even later de laatste peilingwijzer. Morgen ga ik naar de stembus in de overtuiging, dat mijn vorm goed op peil is.