Als alternatief had Jaap de Gorter de Bosloop geopperd, maar het Duitse gezegde "Wer die Wahl hat, hat die Qual" deed voor mij plotseling opgeld. Er was namelijk ook een polderloop door de Stevenshof.
De keuze van Jaap voor de Bosloop, gevolgd door aanmeldingen van Annerieke van der Beek, Andrea Landman en Mijke Hartendorp maakte de keuze heel simpel. We zouden naar de Leidse Hout gaan.
Ik fietste met Jaap naar Leiden Centraal, waar Mijke bij hem op de tandem stapte. Voor € 2,- p.p. schreven we ons in. Terwijl wij ontspannen naar de start toeleefden, was een groep Engelse scholieren met een shirt van "Trojans" met sprintjes aan het inlopen.
Om 11 uur klonk het startschot en de Trojaanse troepen draafden in gestrekte draf weg.
Wij vertrokken in ons eigen tempo en haalden in de eerste kilometer al aardig wat Engelsen in. We kregen in het Leidse Hout een prachtig staaltje van de wet van de remmende voorsprong voorgeschoteld. De kopgroep had een verkeerde afslag genomen en vanaf het hertenpark werden ze teruggeroepen door een leerkracht. Maar ja, iedereen weet: niet alle leerlingen luisteren naar de juf....
Jaap en ik kwamen zodoende vrij voorin te lopen. En waar donderdag het duurwerk prima in orde was, maar het tempo niet, daar kon ik nu een hogere snelheid bereiken en vasthouden. Zeker de eerste ronde van 5 km met de Trojanen als doelwit. Als geroutineerd langeafstandsloper haalde ik aardig wat te snel gestarte scholieren in.
Het eerste rondje ging in 22.46. Een behoorlijk snelle tussentijd. Het tweede rondje was het al veel stiller op het parcours. Ik liep met een man, die de 10 km deed en hij liep langzaam maar zeker van me weg. Uiteindelijk liep hij ruim 100 meter voor me uit. Jaap zat achter me, nadat hij ergens in de wirwar van richtingbordjes in het bos een keer verkeerd was gelopen.
Op de baan van Leiden Atletiek lag de finish 100 meter verderop. Met 47.38 was de tweede 5 km langzamer, maar de rondetijd was zodoende niet echt meer te vergelijken. Jaap finishte op een halve ronde van me. Mijke en Annerieke sprintten samen om de titel van snelste IJVL-dame.
Bij het hertenpark kwam ik Andrea tegen, die aan haar laatste km begonnen was. Ik moest nog bijna een volle ronde van 5 km om de 15 vol te maken.
Voor noch achter me zag ik iemand. En dan sluipt er toch een zekere verslapping in. Met nog ruim 2 km te gaan werd ik bijgehaald door iemand, die ook de 15 liep. We lagen op een gedeelde tweede plaats.
Voor mij was dit een wake-up call. In de eindsprint ben ik kansloos, dus met een Steigerung versnelde ik stiekem zo veel, dat ik de andere man kon lossen. Met 1.12.45 zat ik ruim onder mijn doelstelling van 1.15 en dat met een ongedachte tweede plaats.
Er was geen erepodium. Nu was ik weliswaar zonder prijs als tweede van de 4 gefinishte deelnemers aan de 15 km geëindigd, maar ja. wie er niet is, kun je niet verslaan en je kunt er ook niet door verslagen worden. Desondanks viel ik op een andere manier alsnog in de prijzen. Bij de loterij, die aan de inschrijving verbonden was, had ik een viertal ronde barbecuespiezen gewonnen.
Daarna vielen we met zijn vijven in de prijzen: we dronken koffie en chocolademelk en aten een stuk taart op het zonovergoten terras van het theehuis in het Leidse Hout. De keuze voor de Bosloop was de juiste geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten