Daar ik na de tocht in de Drakenboot over de Kaag pas om 1 uur thuis was, namen we de gelegenheid te baat om een beetje uit te slapen. We waren dus wat later met boodschappen doen.
Bij "De Helianth" aangekomen zagen we een man en een vrouw, die alle courgettes mee wilden nemen.
Daar onze oogst de volkstuin zoveel courgettes oplevert, dat wij dat onmogelijk weg kunnen eten, begon Ada hier spontaan over.
"Als jullie ze over een half uur bij "Sijthoff" af kunnen leveren, dan willen wij ze van jullie overnemen.
Nadat we hadden afgerekend, fietste ik zo snel mogelijk naar huis, deed de melk in de koelkast en trapte met gezwinde spoed terug naar de Leidse binnenstad, waar ik het oude gebouw van uitgeverij Sijthoff binnen stapte met 6 courgettes.
Momenteel is uitgeverij Luitingh-Sijftoff in Amsterdam gevestigd, maar in de 19e eeuw begon Albertus Willem Sijthoff in Leiden een eigen uitgeverij. Hij gaf ook het Leidsch Dagblad uit.
Uitgeverij Sijthoff bewoog zich vooral op de markt van de detectives en de thrillers. Hun boegbeeld was niemand minder dan Agatha Christie, the Queen of crime.
In het oude pand van de uitgeverij aan de Douzastraat zit sinds afgelopen vrijdag cultureel centrum annex eetcafé "Sijthoff". Het is verrassend, wat je allemaal met oude bedrijfspanden kunt.
Nu hoeven we soms maandenlang geen groente te kopen sinds we de volkstuin hebben, maar er daadwerkelijk nog een klein beetje aan verdienen is toch weer wat anders.
Nadat ik de eerste geldelijke verdiensten van de volkstuin in ontvangst had genomen, dronk ik nog een kopje thee en fietste naar huis, waar ik 's middags nog een blokje van 8 km ging hardlopen. Het was, de voorspellingen voor een regendag ten spijt, weer een heerlijke zomerdag. Het zonnetje scheen, de zonnepanelen deden hun werk en de elektriciteitsmeter liep terug. Zelf liep ik vooruit. Dat hou je toch het langste vol....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten