We hadden afgesproken bij de Leidse IJshal. Om kwart over 9 zouden we verzamelen, om half 10 vertrekken. Ik fietste dus naar de Vondellaan, waar ik mijn fiets vastzette aan het rek, terwijl de kinderen toestroomden voor de schaatslessen. Om even over 9 waren er al 150 kinderen op komen dagen.
De opkomst van de "Krasse knarren" was ietsje lager, maar om half 10 reden we met zijn achten in 2 auto's naar de Flevopolder, waar de 5 kwartier later de plaats van bestemming bereikten. Na 8 keer € 15,- betaald te hebben, konden we 16 schaatsen onderbinden of onderklikken. Reken dat allemaal maar uit!
Met René Strelzyn en Bert Raaphorst zat ik op een bank aan de rand van de baan de schaatsen aan te doen.
In vol ornaat, dus met bivakmuts en skibril, stond ik nog even op om het blikje Red Bull in de prullenbak te gooien alvorens mijn ijzers onder de langlaufschoenen te klikken. Bert en René zagen me niet meer en vertrokken in de veronderstelling, dat ik al vertrokken was.
De andere 5 schaatsers, die zich in de kleedkamer in schaatsoutfit hesen, had ik nog niet gezien, dus ik ging Bert en René maar achterna. Maar ze waren al te ver weg. Halverwege de eerste ronde kwam ik Rein de Haas en Judith Tuin tegen. Ik nam hen op sleeptouw. In een redelijk rustig maar gelijkmatig tempo reed ik 10 rondjes met dit duo. Telkens reden we de grote ronde, dus inclusief de 400-meterbaan. Ik hoopte de andere "Krasse knarren" daar te treffen. Niet dus. Zij reden op de baan van 2,5 kilometer.
Als eerste van de 5 uit de kleedkamers haalde Sjaak Stuijt ons in. Later volgden Hans van der Plas, Dick van Beelen, Ruud Vermeulen en Elfstedenmaat Evert Boekhout dit voorbeeld.
Er reden trouwens veel bekenden rond op Flevonice, onder andere een grote groep van de ijsclubs uit Leiderdorp en Hoogmade.
Na 10 rondjes nam ik een pauze. Ik at 3 krentenbollen en nam een pakje chocolademelk. Ik liep naar de prullenbak, waar een schaatser van mijn leeftijd op zat.
"Hebben ze je bij het grof vuil gezet?", vroeg ik.
"Ja", kreeg ik als antwoord: "Als je een bepaalde leeftijd bereikt, dan krijg je dat!"
Na de pauze reed ik wat harder en tot mijn verbazing reed ik een paar rondjes op kop van een snel peloton met Hans, Dick, Evert en Ruud.
"Er reed wel 30 man achter je aan", kreeg ik van Hans te horen. Daarna reed ik een viertal rondjes in de luwte met deze groep mee om na 16 rondjes even wat te drinken. René was bijna klaar met het tapen van een blaar, dus ik wachtte even op hem.
Samen reden we regelmatig aan de kop van een groep. Er stond meer wind dan vanmorgen. Het ijs begon afgetrapt te worden door de grote drukte in de Kerstvakantie. Nadat ik aan mijn 23e ronde begon, hoorde ik vanaf de zijkant: "Ik heb al 24 rondjes gereden en nu zie ik je pas voor het eerst op het ijs!"
Bert Raaphorst en ik hadden elkaar urenlang misgereden. Dat maakten we goed door ons 6 ronden lang op kop van een peloton te zetten. Bert maakte de 30 rondjes van 2,5 vol, ik kwam tot 28 rondes, waarvan een tiental van 3 kilometer. Zo kwamen we beiden uit op 75 kilometer.
Op het frisse terras trokken we onze schaatsen uit en begaven ons naar de kantine, waar we ons bij de stoere mannen voegden, die gedoucht hadden....onder koud water!
Vol bewondering keken we naar deze bikkels. Met 8 warme chocolademelk en het verrekenen van het benzinegeld reden we om 4 uur op Leiden aan. Aan de boorden van het Veluwemeer konden we genieten van een prachtige zonsondergang. Een waardige afsluiting van een gezellige dag op Flevonice.
(foto: www.bertbeentjes.nl)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten