Na het abrupte einde van het afgelopen seizoen zijn we allang blij, dat deze trainingsbeesten op dierendag het immer gladde ijs aan de Vondellaan weer kunnen betreden.
Bij de "Krasse knarren" zal het niet mogen knuffelen geen enkel probleem opleveren. Dat deden we toch al niet. Iets anders is het niet mogen schreeuwen. Als coördinator roep ik bij de training op dinsdag- en donderdagmorgen steevast "Nog 2" en "Laatste ronde" aan het eind van de gebruikelijke piramide. Daar ik blijkens de decibelmeter tot boven de 100 decibel kan komen, zal ik hier een andere oplossing voor moeten vinden.
Ditzelfde probleem moeten we ook oplossen bij het inhalen. Daar de meesten van ons geen ogen in hun achterhoofd hebben, waarschuwen de snelsten de langzamere schaatsers met "Hoog op" of simpel "Ja, ja". Ook daar moeten we een oplossing voor bedenken.
We hebben nog 6 weken om hier een list voor te verzinnen. Dat gaat ongetwijfeld lukken, want het alternatief, dat we niet zouden kunnen schaatsen in de Leidse IJshal, is uiterst onaantrekkelijk.
Met minstens een millennium aan schaatservaring zal het de "Krasse knarren" wel lukken.
We hebben nog 6 weken om hier een list voor te verzinnen. Dat gaat ongetwijfeld lukken, want het alternatief, dat we niet zouden kunnen schaatsen in de Leidse IJshal, is uiterst onaantrekkelijk.
Met minstens een millennium aan schaatservaring zal het de "Krasse knarren" wel lukken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten