zaterdag 1 augustus 2020

Waterland

's Nachts om 2 uur werd ik wakker. Ik moest naar het toilet. Er was en heldere sterrenhemel. 
Boven het IJsselmeer heb je weinig last van lichtvervuiling.
De slaap kwam spoedig weer. Om 7 uur ontwaakten we. De tent was nat van de dauw. We ruimden de Eureka Susten 3XP helemaal uit en gingen ontbijten.
Ada kwam er achter, dat we de kampeermokken thuis hadden laten staan. We konden bij de kantine, waar we 2 croissantjes kochten, 2 theeglazen lenen. Op het terras van "De Badhoeve" aten en dronken we, waarna we de vrijwel droge tent afbraken. Om half 10 zat alles op de fietsen en even later verlieten we camping "De Badhoeve".
We reden onder aan de dijk langs het Kinselmeer naar Holysloot. Hier namen we de route naar Broek in Waterland via het pontje.
Vanaf de camping fietste een vrouw uit Amstelveen met ons op. Zij ging naar een camping in Midwoud, waar haar dochter verbleef: "Het is maar 32 kilometer."
Het zou die dag een gevleugelde uitspraak worden.
Bij het pontje aangekomen konden we tegelijk met een andere fietsster de Holysloter Die oversteken. 
De veervrouw had samen met anderen een boek geschreven over de geschiedenis van Holysloot onder de titel "Van Hoolesloot tot Holysloot".
Ik vroeg aan haar, hoe het kwam, dat Holysloot en omgeving gemeente Amsterdam was? Dat had te maken met de overstroming van 1916. 
De gemeente Ransdorp, waartoe Holysloot behoorde, kon onmogelijk het geld opbrengen om de schade te herstellen. Amsterdam was daartoe bereid indien Ransdorp heringericht zou worden en aldus geschiedde. De gemeente Ransdorp ging in 1921 op in Amsterdam.
Wij gingen voorlopig op in een fietstocht met hindernissen. We moesten de fiets met bepakking op een fietsgoot zetten en zelf over een balk parallel aan de goot droog de overkant zien te halen. Dat lukte bijna altijd. Eén keer zakte mijn voorwiel een centimeter of 20 in het water. We reden naar Broek in Waterland toe en vandaar naar Zuiderwoude. Twee schattige dorpjes met veel grijsgeverfde houten huizen. Vijftig tinten grijs.
We waren duidelijk in het landschap van Hendrika de koe. De weilanden in deze omgeving kwamen net boven het water uit.
Van Zuiderwoude fietsten we naar Monnickendam, waar we op het terras van "De Ouwe Blauwe" aan de haven zaten. Met schaatsen op de Gouwzee was dit ook wel eens onze pleisterplaats.
We dronken cappuccino en warme chocolademelk en aten huisgemaakte appeltaart. Door Monnickendam reden we via Katwoude naar Volendam. We hielden angstvallig het toeristische centrum van Volendam mis en reden naar Edam. Bij de sluis knapte mijn vrouw een uiltje op een bank met uitzicht op de jachthaven en het IJsselmeer.
We fietsten door het fraaie stadje, kochten een kartelmes en reden daarna naar Middelie langs de Purmerringvaart. We vervolgden de weg via Oosthuizen en kwamen zo in Etersheim. Het land van Dik Trom.
Ook de Haarlemmermeer claimt deze titel.
Via Etersheim kwamen we na een mooie tocht door het vlakke Noord-Hollandse land weer terug bij het IJsselmeer. 
Bij Scharwoude werden we omgeleid. Door natuurgebied "De Hulk" kwamen we in Hoorn terecht. We meden het standbeeld van Jan Pieterszoon Coen.
We reden door naar de historische haven en kwamen zo in het oude gedeelte van Hoorn.
Op het terras van "De Kade" dronken we cappuccino en jus d'orange. Om de hoek stapte van haar fiets af. 
Daar zag ze diverse exemplaren van "Alfabet" van Charlotte Dematons achter ramen staan.
Hier was de uitgever gevestigd.
Door de mooie binnenstad van Hoorn fietsten we naar de wijk Kersenboogerd.
We reden naar de Zuiderdrecht. Zo kwamen we uit bij het "Beatles"-monument bij Blokker.
Via Westwoud en Zwaagdijk-Oost, waar we bij Jumbo boodschappen deden, reden we naar Hauwert toe. Over stille weggetjes bij een bos kwamen we bij Veldhuis uit. Om de hoek lag Oostwoud, waar we op veld 17 onze tent voor 3 nachten op konden zetten op camping "Veerhof".
Na veel utteren lukte het om de wifi-code ingevoerd te krijgen. Ada kookte kikkerwtenmacaroni met groentemix. Een eenvoudige doch voedzame maaltijd met skyr als toetje en een Texelse tripel als dorstlesser.
De eerste vaat van de vakantie was voor mij, terwijl Ada verder las in "De bijenhouder van Aleppo". Na de vaat schreef ik verder in het dagboek op een bank bij de speeltuin.
Daarna wandelden we wamen over camping "Veerhof", maar de plek waar we 7 jaar geleden gestaan hadden, was lastig te bepalen.
Om 10 uur gingen we naar bed. De slaap kwam na een dag in de buitenlucht zeer snel.

Geen opmerkingen: