Het betrof de ereprijs bij de veteranen. In het totaalklassement werd ik vierde.
Vandaag waagde ik mij aan het broertje van de Run-skate-run: Run-bike-run. Het en der in het land wordt deze combinatie van hardlopen en fietsen georganiseerd. Vandaag was het mijn beurt om kennis te maken met deze tak van sport.
Om half 1 had ik bij station Voorschoten afgesproken met Hans Boers. Het was een graad of 22, het zonnetje scheen het grootste deel van de dag en er stond niet al te veel wind. Kortom, het was heerlijk weer om te sporten.
Bij het station zetten we de fietsen aan elkaar vast en begonnen we aan de loop van ruim 8 kilometer, die ons over de Velostrada en door "De Horsten" naar de Papelaan voerde. Vandaar liepen we weer terug naar de fietsenstalling van het station.
Hans had net verteld, dat hij tijdens zijn vakantie in de Vogezen een keer verdwaald was en sloot dat af met de woorden: "Dat maakt het ook leuk. Er is niets aan, als alles altijd gladjes verloopt."
Hij werd op zijn wenken bediend, want toen hij zijn fiets van het slot wilde halen, kwam hij er achter, dat hij zijn sleutel onderweg was verloren....
Ik bood aan om het rondje, dat we gelopen hadden op de fiets na te rijden. Met het oog op het wegdek gericht fietste ik de 8 kilometer nogmaals, maar helaas kon ik na afloop zeggen: "Hier is de sleutel!"
Hans regelde, dat hij met de auto opgehaald zou worden, zodat hij een nieuw slot op de fiets kon zetten. Ik fietste naar huis om na een boterham gegeten te hebben de 3 kilometer naar fietsenmaker Van Vliet in Noord-Hofland te lopen. Daar haalde ik een fiets op, waar een nieuwe versnellingsschakelaar was gezet. Daarmee had ik mijn Run-bike-run volbracht.
Het was op de keper beschouwd trouwens een Bike-run-bike-run-bike, daar ik met de gerepareerde fiets weer huiswaarts reed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten