Meestal wordt ik wakker naast een lieve vrouw.
Vanmorgen echter niet, daar Ada vannacht in het kader van de mantelzorg bij haar moeder bleef slapen. Ik ontbeet dus in mijn eentje en deed vanmorgen boodschappen bij "De Helianth". Het door mijn schoonmoeder bestelde bracht ik op de fiets er naar toe voordat ik de rest thuis bracht.
Na de lunch in sportkleding liep ik eerst naar de volkstuin. Onderweg zag ik een paar fotografen met telelenzen klaar staan.
"Daar is wat te zien", dacht ik, hetgeen klopte. In een weiland aan de andere kant van de sloot liep een grutto.
Na even kort met Ada gesproken te hebben, liep ik door naar "De Horsten", waar ik om 2 uur met Hans Boers had afgesproken.
Samen liepen we over zoveel mogelijk onverharde paden naar de Seringenberg.
In het kader van het zwaarder maken van deze training in aanloop naar de Leiden Marathon beklommen we de hoogste berg van "De Horsten".
We liepen een rondje van 10 kilometer door dit Koninklijk landgoed. In het lentezonnetje was het best warm.
Het werd niet te warm, daar je in een bos voldoende schaduw kunt vinden.
Na bij de ingang aan de Papenlaan afscheid van Hans te hebben genomen, liep ik voor de tweede keer naar de volkstuin toe. Vlak voor ik er was, struikelde ik over een loszittende tegel. Gelukkig doe ik bij de schaatslessen in IJshal De Vliet veel valoefeningen.
Met een schaafplek op mijn rechterknie en een klein wondje op een pink kwam ik er goed vanaf.
Als je je maar slap houdt, gebeurt er meestal weinig. Na de wondjes met water schoongemaakt te hebben, zette ik thee, die ik met Ada op onze tuin opdronk. Een tweetal kikkers in ons vijvertje maakte duidelijk, dat de winterslaap er voor hen ook op zit.
Met een klein omweggetje liep ik naar huis toe met 23 kilometer op de teller. Dat bracht het weektotaal vanaf zondag op 58 kilometer.
De schaafwond schrijnde onder de douche een beetje. Maar ja, het is ook Goede Vrijdag en we zitten in de Lijdensweek....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten