Via Oegstgeest reden we naar Voorhout om langs de Leidse Vaart noordwaarts te pedaleren met de wind in de rug. De blauwe ader van de Bollenstreek voerde ons via Noordwijkerhout, Halfweg, De Zilk en Hillegom naar Vogelenzang.
Hier reden we richting Aerdenhout, waar de grote landgoederen een groene long vormden in deze stedelijke omgeving.
Via de Haarlemmerhout reden we het centrum van de Spaarnestad binnen, waar we na bijna 35 kilometer fietsen neerstreken op het terras van "Vester" op de Grote Markt. We namen een cappuccino, een warme chocolademelk, een brownie en een appeltaart. In de tijd, dat we er zaten, zagen we een bruidspaar uit het Raadhuis komen en een andere naar binnen gaan.
Langs het Spaarne trapten we naar Spaarndam.
Vandaar was het niet ver meer naar pontje Buitenhuizen. Hier werden we gratis het Noordzeekanaal overgezet. De veervrouw verwoordde het als volgt: "Voor iedereen, die niet over de snelweg mag!"
Aan de overzijde reden we naar Nauerna, waar we langs een blauwe ader naar Westzaan werden geblazen.
Slingerend door Zaanstad kwamen we bij de Zaanse Schans uit.
We slalomden langs de toeristen over het fietspad om op een bankje langs de Kalverdijk brood met gebakken ei te eten.
De rit ging verder naar Wormer en Oost-Knollendam, waar we na een korte rustpauze bij een boerderij naar Spijkerboor trapten.
Hier werden we overgezet met een fietspont. Langs het mooie De Rijp reden we over de slingerende dijk langs Schermerhorn naar Avenhorn. Het land van Hendrika de koe.
Hier gingen we een stukje zijwaarts naar Oudendijk, waar stamvader Adriaen Gerritsz Breen in 1715 is overleden.
In eetcafé "Les Deux Ponts" namen we wederom een cappuccino en een warme chocolademelk om aansluitend naar de Zuiderzeedijk bij Schardam te fietsen.
In licht gespetter trapten we naar Scharwoude om bij de Hulk af te slaan naar camping "'t Venhop" bij Berkhout. Hier zouden we 3 nachten gaan kamperen. Na inschrijving meldde de eigenaresse, dat er ratten op de camping waren, zodat we geen eten rond moesten laten slingeren. Niet gek met al het water op de camping.
Met 91,46 kilometer op de teller zetten we voor het eerst dit jaar de Eureka Susten 3XP op. We wandelden daarna naar eetcafé "De Overkant" , die aan de andere kant van de weg langs de camping lag. Hier zouden we later nog een toetje gaan eten.
We hadden eten meegebracht van huis, dat we aan een picknicktafel nuttigden. We ruimden daarna alles goed en schoon weg. Alle eten hing aan een fiets in een Ortliebtas.
We wandelden naar "De Overkant", waar we een spies van poffertjes en vers fruit met een bolletje vanille-ijs bestelden. Het was heerlijk. We namen een muntthee en een scheepsbier, terwijl ik begon in "De tranen van Kuif den Dolder" van Nico Dijkshoorn.
Bij het tweede biertje kreeg ik kramp in mijn linkerhamstrings. Er zat een hele bal.
Ik stond op en de stoel viel. Rustig lopen hielp. De eerste keer een kleine 100 kilometer fietsen had er meer ingehakt dan ik had verwacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten