"Dit is de leukste schaatsles, die ik ooit heb meegemaakt!"

De minimumgrastemperatuur was vanmorgen met bijna 10 graden Celsius erg hoog.

Het was een hemelsbreed verschil met de minimumtemperatuur op klomphoogte van gisteren.

Hoewel het nauwelijks geregend heeft in Nederland lukte het me toch om op weg naar IJshal De Vliet dat ene buitje in de Leidse regio mee te pikken.

Als sporter moet je op het juiste moment weten te pieken!

De neerslag en de temperatuur weten dit jaar trouwens ook flink te pieken.


Desondanks betrad ik met een zonnig humeur de nieuwe kunstijsbaan. Na een wat rommelige start van het vakantieschaatsen gisteren was het toen een leuke les geworden. De funbaan had veel plezier gegeven.

Vandaag zou het niet anders zijn. Het aantal kinderen in de groep, die Aad Kleijweg, Marja van Swieten en ik onder onze hoede hadden, was vanmorgen zo'n 30 beginnende schaatsers.



We begonnen na het inrijden met skiën.

Eerst recht vooruit glijden, daarna de slalom, waarbij zoetjesaan de zijwaartse afzet erin sloop.

Tenslotte kwam het schansspringen erbij. Niet in één keer natuurlijk.



Eerst mochten de kinderen vaart maken en daarna diep zittend naar de overzijde van de krabbelbaan glijden.


Toen dat erin zat, konden we kleine sprongetjes maken en dan tweebenig verder glijden, dieper inzakken en weer springen tot de overzijde was bereikt.

Uiteraard moest er af en toe een baan geveegd worden....
De rode konen gaven aan, dat het tijd werd voor een beetje afkoeling. Daar ijs het beste koelmiddel is, deden we een serie valoefeningen. Eerst op de billen, daarna op de zij en tenslotte voor degenen, die dat durfden de buikschuiver.



We vervolgden met plastic noppen, die we in tweetallen doorgaven aan elkaar. Eerst zijwaarts uitstrekken, dan naar binnen, de nop overgeven aan de anderen dan dit riedeltje helemaal uitvoeren.
De tweede oefening was om de nop tussen de benen door te geven aan degene, die achter je reed. Deze schaatste tot voor je en gaf deze nop op dezelfde wijze door.



Het duo reed weer naast elkaar en de nop werd van de ene zijwaarts naar de ander gegooid. Deze moest de nop vangen en op dezelfde wijze teruggooien. Als de nop viel, moest je deze oprapen.
Datzelfde was het geval als de voorste met een nop op de rug door de achterste naar de overzijde werd geduwd. Dat ging ook niet altijd goed.
Het leuke van deze oefeningen is, dat de kinderen zo geconcentreerd zijn op de nop, dat ze vergeten, dat ze schaatsen en dan gaat het meestal beter, dan dat ze op het schaatsen zelf letten!

We sloten af met tikkertje. Standbeeldtikkertje om precies te zijn. Wie getikt was, veranderde in een standbeeld en moest stil blijven staan, tot de bevrijder hem of haar aantikte. binnen Als de bevrijder werd getikt, was het spel afgelopen. 
Een paar bevrijders verder was het bijna tijd. Nu waren de drie trainers tikker. Wie getikt was, kreeg een korte technische oefening, die het kind uit moest voeren.
We sloten af in een kring., die we eerst groot maakten, waarna we naar binnen schaatsten.
Een kind kwam naar me toe met de opmerking: "Dit is de leukste schaatsles, die ik ooit heb meegemaakt!"

Als trainer kan je dag dan niet meer stuk!