Na een rondje inrijden volgde een drietal rondjes met hangen in de bocht met de druk op het linkerbeen. Aansluitend volgde een foute opdracht. In de bocht moest men naar rechts kijken. Het gevolg: dan glij je ook naar rechts. Precies wat je in de bocht niet wilt. Maar deze trainer wel!
Als je je schouders naar rechts draait, dan ga je naar rechts, als je dat naar links doet, ga je naar links. De oorzaak hiervan is gelegen in de heupen. Deze volgen de schouders!
Om deze stelling te staven reden we een rondje met de handen op de heupen, terwijl de schouders naar links en naar rechts draaiden. Als je je schouders draaide, dan voelde je de kop van het dijbeen in de heupkom naar buiten komen.
Op de rechte einden van de 250-meterbaan deden we deze oefening, waardoor je ging slalommen. Dat herhaalden we een drietal rondjes zonder de handen op de heupen. Toen dit redelijk tot goed ging, voegden we een kleine afzet er aan toe. Daardoor kregen de schaatsers wat meer snelheid.
Vervolgens deden we hetzelfde, maar met één cruciale wijziging. Op het moment, dat de schaats recht vooruit gleed, lieten we dat even zo om daarna de zijwaartse afzet te gebruiken. De snelheid werd hierdoor vergroot.
Dit was weer nodig voor de bochten. Als je met een hogere snelheid de bocht ingaat, wordt de bocht makkelijker. Na het terugsturen met het rechterbeen, laat je je linkerschaats recht vooruit gaan, daarna stuur je weer met rechts enzovoorts en zo verder.
Aan het eind van de les schaatsten alle deelnemers beter dan aan het begin. En dat kwam allemaal, doordat we gewerkt hadden aan een behoorlijk effectieve heupinzet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten