Inburgering

Wanneer is een inburgering geslaagd? Deze vraag kan op veel verschillende wijzen beantwoord worden. Mijn antwoord zal zijn: als je aan de meest Nederlandse traditie meedoet. En dat is natuurlijk Sinterklaas.
Zo is Ana maandagavond naar de cursus Nederlands gegaan. Daar had de leerkracht Sinterklaasliedjes met de cursisten uit allerlei landen gezongen.
Eén van de gebruiken is, dat je je schoen mag zetten, nadat je de Goedheiligman hebt toegezongen.

Ana was dan ook hoog verbaasd, toen ze de volgende morgen pepernoten en een mandarijn in haar schoenen vond. Ze lag dubbel van het lachen.
Tussen de middag ging zij met Ada naar Het Kompas, waar Sinterklaas aanwezig was.
Een collega van Ada zei: "Dan kan Sint-Nicolaas mooi in het Spaans met Ana praten!"
Ik geloof, dat dit niet helemaal in het draaiboek van de bisschop was opgenomen....
Een Sinterklaasviering zonder gedichten is in Huize Breed natuurlijk ondenkbaar. Ook daar was in voorzien.

Beste fietster,

Je kwam uit de bergen van Asturias
naar het land van meer en plas.
Daar heeft de wind vrij spel
maar dat wist je al heel snel.
Die wind is toch een raar iets
want zit je eenmaal op je fiets
dan laat je ons spoedig horen:
“De wind komt altijd van voren!”
Want bij zon en ook bij regen:
jij hebt de wind altijd tegen!
Aan de wind kan Sint niets doen
en daarom stopt hij in je schoen
iets waar je harder van gaat trappen
als je weer op je fiets gaat stappen.

Sint en Piet

's Avonds vierden we Sinterklaasavond met het cadeauspel, waarbij de geschenken tig keer van eigenaar verwisselden, tot grote vreugde van de aanwezigen. Vooral als iemand liet merken te azen op een bepaald cadeau, was die natuurlijk een makkelijk doelwit. Een beetje jennen hoort er immers bij.

Vooral de term "Vette pech" bij het cadeauspel ontlokte aan Ana menige schaterlach.
Kortom, met de goedkeuring van de Goedheiligman verklaar ik de inburgering van Ana helemaal geslaagd.
Maar eigenlijk was dat in februari al het geval.