Ook de laatste week van de zomervakantie was ze alweer iedere dag op school aanwezig, in de herfstvakantie ging "Het Kompas" verhuizen, dus deze vakantie ging ook aan haar neus voorbij en nu, aan het begin van de Kerstvakantie, is ze geveld door de griep. Zo kost het de school geen ziektegeld.
Nu is Ada niet alleen een ideale werkneemster, ze is het ook als levenspartner. Nou ja, bijna dan. Ze heeft namelijk de gewoonte, het niet altijd met me eens te zijn!
Nu is dat laatste een manco, waar meer mensen aan last van hebben.
Je kunt hier op een paar manieren mee omgaan. Schouderophalend, er flink tegenin gaand of de voormalige slogan van het NRC gebruikend: slijpsteen voor de geest.
Maar als ik eerlijk ben: de gewone slijpsteen gebruik ik een stuk vaker.
Vanmorgen heb ik 3 paar schaatsen geslepen: die van Ada en mijn twee paar kluunschaatsen.
Vanmiddag komen daar nog de schaatsen van Hans Boers bij. Hij gaat met Jaap de Gorter naar "De Hobbit", de verfilming van het beroemde boek van J.R.R. Tolkien, waarvoor ik eerder al met andere vrienden had afgesproken om die in januari samen te gaan bekijken.
Op de heenweg brengt Hans de schaatsen even aan, op de terugweg naar huis haalt hij ze weer op. In goed Nederlands heet zoiets een vriendendienst.
Om dat te bedenken had ik geen slijpsteen voor de geest nodig, maar is een gewone slijpsteen veel handiger.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten