"Dat wordt Siberië...."

Door alle aandacht op radio en tv is het onontkoombaar: het is vandaag 25 jaar geleden, dat de finale van het Europees Kampioenschap Voetbal in München plaatsvond. De enige prijs, die Oranje ooit pakte. Desondanks mogen we best trots zijn. Een gewonnen EK en drie (verloren) finaleplaatsen bij Wereldkampioenschappen. Menig land van onze grootte zou er blind voor tekenen!
Met een groep vrienden keken we in Haarlem bij Tim de Beer. Hij woonde destijds aan de Lange Wijngaardstraat, net om de hoek van de Grote Markt.
De wedstrijd is in twee beelden samen te vatten. Allereerst de wondergoal van Marco van Basten.

Het tweede was de psychologische oorlogsvoering van Hans van Breukelen bij de gestopte penalty van de Russen.

Maar wat mij vooral bijbleef van die dag was het enorme volksfeest, dat meteen na de finale losbarstte in de binnenstad van Haarlem. Doelend op het gebruik om in de toenmalige Sovjet-Unie om dissidenten naar Siberië te verbannen, schalde vrolijk en enigszins pesterig het massaal gezongen "Dat wordt Siberië, dat wordt Siberië" over de Grote Markt. Onze voetballers hadden de Russische muur gesloopt, een jaar later viel die Berliner Mauer.
Maar dat was nog toekomstmuziek. Wij stortten ons vol overgave in het feestgedruis. Het bleef nog lang onrustig in de stad....