maandag 3 juni 2013

Vrede van Utrecht

Wie deze dagen het centrum van Utrecht betreedt, kan er niet omheen: alles staat in het teken van 300 jaar Vrede van Utrecht.

Hoewel de Nederlanden relatief gezien de meeste verliezen hadden geleden en onder Willem III veertig jaar hadden gestreden om de Franse macht in te perken, mocht de Republiek slechts de kruimels opeten. Het Nederlandse overwicht op zee werd ten gunste van Engeland beëindigd en ook kreeg het niet de Zuidelijke Nederlanden toegewezen, waarop gehoopt werd; die gingen naar Oostenrijk. De Republiek kreeg de vestingstad Venlo toegewezen.
Feitelijk betekende dit dus het definitieve einde van de Republiek der Nederlanden als grootmacht, vooral op zee. Maar zoals onze nationale filosoof Johan Cruijff ons voorhield: "Elk nadeel heb zijn voordeel!"
Doordat we zo klein waren, bleven we buiten de meeste continentale oorlogen, met de Eerste Wereldoorlog als meest gruwelijke voorbeeld. Dus achteraf zijn we er niet zo slecht vanaf gekomen.
Daarnaast wordt de inlijving van Venlo een kruimel genoemd. Deze Leidse schaatser kijkt er een tikkeltje anders tegenaan.
Allereerst zouden we zonder Venlo als Nederlandse stad nooit Jos Arts als voorzitter van de Leidse IJshal hebben gekregen.
Onder zijn leiding heeft de IJshal een aardige opknapbeurt gehad, terwijl hij een uiterst succesvolle lobby richting Leidse gemeenteraad succesvol wist af te ronden, zodat er 4 miljoen euro beschikbaar kwam voor een grondige renovatie van het technische gedeelte van de 200-meterbaan.
Daarnaast komt het evenement "de 1000 rondjes van Leiden" uit zijn koker.

Kortom, dit is al één reden om blij te zijn met Venlo als Nederlandse stad.
De tweede reden is iemand uit de ommelanden van Venlo: Jos Drabbels.

Met deze blijmoedige Limburger heb ik zeer veel gezellige en sportieve uren doorgebracht, zowel bij de droogtraining van de IJVL, bij allerlei duurlopen, maar vooral bij het schaatsen, zowel op kunstijs als op natuurijs.
Daarbij is Jos ook nog eens een begenadigd fotograaf, zodat op dit blog zeer veel mooie foto's van zijn hand te vinden zijn.

Als kroon op het werk was Jos ook nog eens een van de IJVL-leden, waarmee ik de Elfstedentocht op 11 februari 2012 heb volbracht. Al schaatsend maakte hij achterwaarts deze prachtige foto.

Maar bovenal, omdat hij een vriend is!
Nee, zo gek vind ik de uitkomst van de Vrede van Utrecht niet.

Geen opmerkingen: