Treurzang voor een treurwilg of de zaagtand is weer terug

 Het was vanmorgen weer vroeg dag. We fietsten een kwartier eerder naar Leiden Centraal dan gebruikelijk. Er werd druk gewerkt aan het spoor in en om  station Leiden, waardoor de trein naar Rotterdam uitviel. Via Den Haag Centraal moesten we met een overstap naar de Maasstad treinen.

Op deze frisse morgen zagen we veel mist boven de veenweiden hangen. Een goed teken, want een mistige morgen betekent meestal een mooie dag.

Hetgeen klopte. Het werd prachtig lenteweer. Dusdanig, dat ik vanmorgen en vanmiddag met Faas ging wandelen. Zo kwamen we een paar keer langs een tuin, waar een treurwilg in stukken werd gezaagd. Dat klopte ook wel bij het weerbeeld, waarin we momenteel zitten: koude nachten, warme dagen.

In de meteorologie wordt dit de zaagtand genoemd. En zaagtanden werden ook gebruikt bij het neerhalen van de treurwilg. Faas keek gefascineerd toe, terwijl we langs liepen.

Onze kleinzoon heeft een zonnig karakter. Dat past wel bij het weer van het afgelopen jaar, dat zich kenmerkte door een enorm warmteoverschot. De te koude periodes stellen totaal niets voor in vergelijking met de warme. Maar dat weten we als schaatsers maar al te goed.