De kletsnatte klimaatmars

De kletsnatte klimaatmars had wel wat weg van een titel uit de ruim 70 jaar lopende serie van Suske en Wiske: "De ruige regen".

Want dat het vandaag veel heeft geregend was, was onmiskenbaar. De regentonnen liepen er van over.

Desondanks kwamen er 40.000 mensen naar de klimaatmars in Amsterdam om hun bezorgdheid te uiten over de wereldwijde stijging van de temperatuur en om de klimaattreuzelaars in het kabinet en de Tweede Kamer op te roepen om nu eindelijk eens in aktie te komen om het tij te keren nu het nog kan.

Zelf was ik ook weer van de partij met het spandoek, dat gemaakt is met een door Jos Drabbels gemaakte foto van Bauke Dooper en mij tussen Rijpwetering en de Kagerplassen.

Als schaatsers op natuurijs ervaren wij de klimaatverandering al aan den lijve.
Na de klimaatparade van 2015 liep ik in april 2017 mee met de Peoples climate march met hetzelfde spandoek en dito schaatskleding. Wat in de tussentijd wel veranderd is, is dat er in Leiden een nieuwe energiezuinige kunstijsbaan van 250 meter lengte gebouwd gaat worden.

In de stromende regen fietste ik met Ada naar Leiden Centraal, waar we met een grote groep GroenLinksers naar Amsterdam vertrokken. Onder hen waren mensen, die zich ingezet hadden voor IJshal "De Vliet".
In de trein hadden we dezelfde coupé met mijn trainingsmaat Jaap de Gorter en zijn partner Juul, zodat we konden bijkletsen op weg naar Mokum. Daar was het weer harder gaan regenen. Desondanks trok ik mijn regenjas niet over mijn schaatskleding.

Mijn jeugdvriend Bas Warnink zou zeggen: "Zo ken ik je weer. Koppig als in je beste jaren!"
Met een schoonzus en een nichtje wandelden we langzaam richting Dam. Bij het vertrekpunt zouden we niet aankomen. De hele Dam stond vol.

Wij stonden dus een klein uur stil op het Rokin. Van alle toespraken kregen we niets mee, net zo min als van de optredende artiesten. We vormden met veel demonstranten een eigen koor: "Lopen, lopen, lopen".

Na een uur stilstaan kwam de stoet om 2 uur eindelijk in beweging. Zodoende konden we de winderige Dam passeren en een van onze dochters treffen, waarmee we meeliepen met de enorme stoet.
Nu was het doel van de klimaatmars om ervoor te zorgen, dat de aarde niet verder opwarmt. Welnu, dat doel hadden we eerder bereikt, dan we hadden verwacht. Door het uur stilstaan in de regen was ons nichtje verkleumd. Om onderkoeling te voorkomen verlieten we de veelkleurige optocht en gingen op de Prinsengracht koffie en warme chocolademelk drinken.

Een half uur later wandelden we aardig opgewarmd naar het Museumplein. Stromen demonstranten kwamen al van het eindpunt teruggewandeld.

Als werkers van het elfde uur gingen wij er nog naar toe. Op het fietspad onder het Rijksmuseum kwamen we een zus van mijn vrouw tegen.

Gezamenlijk liepen we naar het Museumplein, waar we veel leuke reacties kregen. Het zou mooi zijn, als volgend jaar deze Friestalige Suske en Wiske eindelijk bewaarheid gaat worden.

En anders vind ik deze strip van Robert en Bertrand ook goed.

Voordat we ieder naar ons eigen huis vertrokken, dronken we bij het modderige en nog steeds regenachtige Museumplein koffie, thee en warme chocolademelk. Voor ons was de kletsnatte klimaatmars ook een gezellige familiedag.