In deze periode van het jaar maak ik graag een tochtje op de skeelers, maar dat zat er niet in. Het asfalt was niet overal droog, dus de kans op wegglijden met je wieltjes was niet denkbeeldig. Op nat wegdek is skeeleren soms vergelijkbaar met schaatsen met botte schaatsen.
Zodoende viel de keuze op hardlopen.
Over het fietspad aan de rand van de Stevenshof liep ik naar "Ter Wadding". In dit park liep ik slingerend heen en weer over de bospaden, voordat ik over de Rijndijk naar de Schenksloot liep. Vandaar liep ik door de woonwijk terug met de straat met de mooiste straatnaam van Leiden: IJsbaan.
Over de fietsbrug over de Stevenshofdreef rende ik door naar het Stevenspark, waar ik nog een rondje doorheen liep, voordat ik weer naar huis ging. De geplande 6 kilometer lopen was uiteindelijk een kleine 8 kilometer geworden. Wat meer dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten