Marathonblokkade

Gisteren maakte Extinction Rebellion bekend, dat het vanaf 9 september met eenmarathonblokkade op de A12 wil beginnen. Iedere dag opnieuw tot het doel bereikt wordt: stopzetting van de fossiele subsidie, waarbij ook belastingvrijstelling voor de fossiele industrie gerekend wordt.

Op dit moment zijn doel en middelen redelijk met elkaar in overeenstemming. Door op gezette tijden een ruim van tevoren aangekondigde bezetting van de A12 wordt telkenmale de aandacht gevestigd op de 30 miljard euro aan fossiele subsidie.

Met 45 jaarervaring als actievoerder heb ik grote twijfel, of het iedere dag blokkeren van de A12 dit doel dichterbij gaat brengen. Zelf ben ik begin jaren 80 actief geweest in Breek Atoomketen Nederland. Korte prikacties leverden telkens publiciteit op. Je wilt immers ook de bevolking bereiken. Een groots aangekondigde blokkade van dekerncentrale in Dodewaard mislukte door het hondenweer goeddeels. De eerste dag verliep goed, maar daarna slonk het aantal deelnemers vrij snel, dus aan het eind van de volgende dag werd deze opgeheven.

De wijze les uit deze actie: ga niet te snel over op langdurige blokkades. Extinction Rebellion is nog steeds groeiende, net als de sympathie, die de geweldloze acties oproepen. Hoe je het ook wendt of keert, uiteindelijk moet je de publieke opinie meekrijgen en deze steun blijven behouden.

In Duitsland blokkeert de LetzteGeneration ook wegen, maar dan heel vaak en vaak op diverse wegen tegelijk. Heel effectief, maar de steun onder de bevolking is veel lager dan in ons land.
Zelf ben ik een kleine 20 jaar actief geweest voor het behoud van de kleine kunstijsbaan in Leiden.
Daarbij zag het er diverse keren naar uit, dat alle moeite tevergeefs zou zijn geweest, Toch gingen we onverdroten voort. We organiseerden vijf weken achtereen droogtrainingen op het Stadhuisplein en waren als “ijs” op de agenda stond in schaatskleding aanwezig op de publieke tribune bij de gemeenteraadsvergaderingen.

Op het moment, dat een raadslid uitriep: “Neem een voorbeeld aan deschaatsers!”, was het pleit in ons voordeel beslecht. In het najaar kunnen we in Leiden gaan schaatsen in een energiezuinige 250-meterbaan.
Dat is de tweede les: als activist wil je de zaak graag versnellen, maar net als bij het lopen van een marathon moet je niet sneller gaan dan je kunt. Een versnelling in het begin kan je op het eind lelijk opbreken!

Zelf ben ik bij veel klimaatacties in schaatskleding verschenen. Schaatsers op natuurijs waren de eersten, die merkten dat het klimaat veranderde. Ook bij de blokkades op de A12 was ik erbij en trainde dan op het asfalt met de schaatsstappen.

Nu een marathonblokkade is aangekondigd, ben ik bang, dat de nadruk op het middel gelegd gaat worden en niet meer komt te liggen bij het doel: de afschaffing van de fossiele subsidies.
Juist nu er dit jaar bezuinigingen worden voorgesteld in de begroting voor 2024 is dit een uitgelezen moment om de aandacht naar Prinsjesdag te verleggen. Hoe gaat minister Kaag van Financiën uitleggen, dat er op allerlei voorzieningen voor de gewone Nederlanders wordt bezuinigd, terwijl de fossiele industrie wordt ontzien?

Bij de blokkade van 9 september komt “De schaatser” zijn training weer uitvoeren. Het is goed om de aandacht weer even op het klimaat te richten. Maar met mate: overdaad schaadt!