Toch nog Schaatsen

Na het schaatsen op de ijsbaan van Warmond in de Veerpolder kreeg ik eergisteren een bericht, dat de foto, die gemaakt was van Jaap de Gorter en mij terecht was gekomen op Schaatsen.nl.

We hadden er ervaring mee.

Zowel in 1997 als in 2012 wisten we de Elfstedentocht samen te volbrengen.

Na het onverwachtse Kerstcadeau op Eerste Kerstdag ging ik er van uit, dat ik de Tweede verstek moest laten gaan. De kinderen zouden met aanhang langskomen voor een gezellige middag en een kerstdiner. Alle kinderen? Nee, we hadden een afzegging uit Asturias, waar de rijp op de velden lag.

Eenieder, die wel eens kerstliedjes gezongen heeft, weet wat dat betekent.

Het hageld' en sneeuwde en 't was er zo koud
De rijm lag op de daken
Met de rijm wordt de rijp bedoeld.

Nu had het hier behoorlijk gevroren. Op klomphoogte kwam het zelfs tot matige vorst.
Het was dus niet de vraag, of er geschaatst kon worden in Warmond. Maar voor mezelf was het hoogst twijfelachtig. Ik had mijn vrouw beloofd om te helpen met het voorbereiden van het kerstfeest. Na allerhande klussen gedaan te hebben en het schillen van een flinke hoeveelheid aardappels mocht ik om half 11 toch nog schaatsen. Niet op de sloot achter ons huis. Daarvoor was het ijs veel te dun.


Ik fietste naar de Veerpolder, waar het een stuk drukker was dan de dag ervoor. Daar bond ik mijn schaatsen onder en na wat bekenden gesproken te hebben, zette ik me op kop van een redelijk snel peloton. We werden wel diverse keren ingehaald door een klein peloton, dat nog een stuk harder reed op het goed glijdende natuurijs.

Net als op Eerste Kerstdag zag je alleen maar blije mensen om je heen. Wat dat aangaat had John Lennon "Merry X-mas" op een natuurijsbaan gecomponeerd kunnen hebben.

Na een half uur kopwerk ging ik rustiger rijden en praten met diverse schaatsvrienden.

Om 12 uur verliet ik de baan om op tijd thuis te kunnen zijn.


Ik had geen tijd meer om een warme chocolademelk te gaan drinken in de kantine, maar thuis kwam ik later op de dag wel aan de vochtcompensatie toe.

Op weg naar huis maakte ik nog wat sfeerfoto's van de winterse omgeving in de Veerpolder.



Thuisgekomen douchte ik me en hielp met de laatste voorbereidingen, voordat de eerste gasten op de stoep stonden. Zoals verwacht waren het onze kleinzoons. Ook de Kerstman moet stiekem binnen zijn geslopen, want onder de kerstboom vonden wij later op de middag het spel "Carcassonne".

In Amerika gaat het er intussen al heel anders aan toe.

Wij hadden een gezellige middag met elkaar en via een digitale verbinding ook met de Spaanse tak van de familie.

Een blijde Kerstboodschap

De popgroep "De Kik" vatte het decembergevoel van de afgelopen decennia goed samen in hun lied "December".

Vorige week verschenen er mooie weerkaarten, waarbij het met de Kerstdagen matig zou vriezen, maar zoals gebruikelijk werd de hoop naarmate de tijd vorderde vakkundig weggepoetst.

Vooral voor het westen bleef er bar weinig hoop over.
Bij de Warmondse IJsclub hadden ze er nog alle vertrouwen in. Na het zien van de minimumtemperaturen van afgelopen nacht, verwachte ik, dat het wellicht Tweede Kerstdag zou kunnen lukken.

De hele Kerstnacht is er doorgewerkt door de vrijwilligers van de WIJC, zodat er toch nog een mooie ijsvloer ontstond.

Zodoende ontving ik na het kerstontbijt een mailtje van de WIJC.

IJSBAAN VANAF 9:00 UUR OPEN

De ijsmeester heeft zojuist het ijs gemeten op onze natuurijsbaan. Het ijs is dik genoeg we kunnen vandaag, 1e kerstdag, vanaf 9:00 uur open.
De ijsbaan zal open zijn tot 15:00 uur en zolang het ijs het toelaat. Toegang is enkel voor onze natuurijsabonnees. Maar hier kan je nog abonnee worden.
Pas op: In verband met een beperkte bezetting met vrijwilligers deze kerstdag is het verhuren van schaatsen en helmen niet mogelijk. Neem dus je eigen schaatsen mee.

Veel plezier.
Namens de Vrijwilligers die vannacht hebben gewerkt
Ledenadministratie WIJC

Ondanks dat ik nog wat klussen moest doen thuis, kreeg ik van mijn liefhebbende echtgenote toestemming om voor de eerste keer dit seizoen op natuurijs te gaan schaatsen.
"Ik weet, hoe belangrijk het voor je is!"

Na me omgekleed te hebben, fietste ik naar de Veerpolder toe, waar dit natuurijslid zijn Salomons aantrok en de ijzers aanklikte.


Dit was nog eens een blijde Kerstboodschap!


In het winterzonnetje was het met volle teugen genieten.

Op de baan kwam ik genoeg bekenden tegen.

Na een rondje of 10 kwam ik Elfstedenmaat Jaap de Gorter tegen. Samen reden we ruim een half uur in een rustig tempo onze rondjes, terwijl we bijpraatten.


Het ijs bleef goed.


Mogelijk kwam dit, doordat de maximumtemperatuur nipt onder het vriespunt bleef.

Bij het verlaten van de ijsbaan kwamen we Bauke Dooper, met wie ik heel veel op natuurijs heb geschaatst, tegen.

Jaap en ik dronken in de kantine een warme chocolademelk en tot de Leidse binnenstad fietsten we samen op. Het is hoogst twijfelachtig  of ik morgen kan, maar deze prachtige Kerstdag pakken ze me niet meer af.

De kerstwens met Fijne Feestdagen was volledig uitgekomen!

Een frisse neus

De afgelopen paar dagen heb ik, ook naast het fietsen naar en van IJshal De Vliet, de nodige keren een frisse neus gehaald. Niet zo moeilijk met maximumtemperaturen van een graad of 3 Celsius.

Doordat er vrij veel wind stond, was er bij deze temperaturen sprake van een frisse wind.

Gisterenmiddag bracht ik het groente- en fruitafval op de fiets weg naar de volkstuin. Onderweg zag ik langs de kant van de weg diverse paddenstoelen staan.



Vandaag haalde ik voor de Kerstdagen nog wat fruit. Onderweg er naar toe zag ik de eerste sneeuwklokjes van dit seizoen.

Thuisgekomen trok ik mijn hardloopschoenen aan om naar park "Ter Wadding" te lopen. Tot mijn stomme verbazing waren de hekken, die het park zo ongeveer in tweeën deelde, verdwenen.


Alleen het hoofdgebouw aan de Leidseweg is nog door hekken omgeven. Een renovatie?

Ik liep een drietal rondjes door het park, waarbij ik ook wat ongebaande paden betrad.


Ook liep ik af en toe voorbij het bord "Verboden toegang", maar niet verder vertellen, hoor!


En zo ontdekte ik ook hier wat paddenstoelen in het park.

Via het Stevenspark liep ik weer op huis aan, waar ik me douchte voordat ik met Ada ging lunchen. Buiten een frisse neus was de rest van mijn lijf ook weer fris....