Koud in Rotterdam

De wekker was vanmorgen om 6 uur onverbiddelijk: eruit! Daar mijn kleinzoons op opa wachtten, deed ik dat met alle plezier. Om half 7 zat ik op de fiets naar Leiden Centraal, waar ik de trein van 7.04 naar Rotterdam had. 

In de Maasstad voelde het kouder aan dan in de Sleutelstad. Doordat het op klomphoogte daar nog harder vroor, waren de fietspaden op sommige plekken glad door aanvriezing van natte weggedeelten.
Opa was koud in Rotterdam of hij mocht de oudste kleinzoon met de confettifiets naar school brengen.

De winterzon kwam prachtig op boven de rietkragen, terwijl er een vliesje ijs op een boerensloot lag.

De klas had een project op school en de klas ging vandaag over "Koud" werken. Onderweg kon de oude rot het één en ander over natuurijs en andere winterse verschijnselen vertellen.

Vlak bij school was een jongen uit de bovenbouw stoer bezig met het slalommen tussen de middenstrepen op het fietspad door. Je zag het asfalt glinsteren. 
"Dat zou ik in deze omstandigheden nooit doen", zei ik, en ik had de woorden nog maar net uitgesproken en de jongen ging onderuit.

Weer thuis mocht opa "Leeuwenlessen" van Jon Agee aan de jongste kleinzoon voorlezen. Later op de morgen gingen ze samen naar de bibliotheek, waar we met 10 boeken in de rugzak terug kwamen.

Na een paar dinoboeken volgde een geweldig prentenboek: "De geweldige zebra ontsnapping" van Sara Ogilvie.

Na de lunch haalde ik de oudste kleinzoon weer op. Op de boerensloot lag ondanks de temperatuur van ruim 5 graden Celsius nog steeds een vliesje ijs.
Na de thee vertrok opa om om half 4 op de confettifiets te stappen en naar Rotterdam Centraal te trappen. Zo kwam hij op tijd in Leiden aan om de eerste schaatsles van de vrijdaggroep van de IJVL in IJshal De Vliet van 2025 te geven. Op een paar vijfrittenkaarthouders na was het dezelfde groep als voor de Kerstvakantie. Zo konden we voortbouwen op de oefenstof uit 2024. Ook wel eens makkelijk.