Motsneeuw of dauwtrappen in de middag

Na gisteren om 6 uur uit bed gestapt te zijn, konden we vandaag "uitslapen" tot half 8. Het was dan ook behaaglijk onder de wollen deken, hetgeen niet kon worden gezegd van de waterkoude buitenlucht.
Na het ontbijt gingen we samen boodschappen doen in de Leidse binnenstad. Ada ging naar de Oogstwinkel, ik naar "De Helianth". Op de fiets voelden we lichte motsneeuw. Het vroor niet hard, maar door de hoge luchtvochtigheid werd je er wel intens koud van.
Thuis warmden we weer op met koffie, thee en een heerlijke triple chocokoek. Mijn vrouw zou naar de volkstuin gaan om een paar uurtjes te werken. 
Ik trok mijn schaatskleding en hardloopschoenen aan en fietste via het huis van mijn schoonmoeder, waar ik iets af moest geven, eveneens naar de volkstuin, vanwaar ik een rondje van 10 kilometer ging lopen. In het gras zag je overal dauw. Het werd op deze mistige dag dus dauwtrappen in de middag.

Ik liep naar Rijksdorp. In menige woonplaats zou je dan spreken van de goudkust, maar ja, in Wassenaar ligt dat toch een tikkeltje anders....

In Rijksdorp ligt een "verborgen" klim, die zwaarder is dan "De Klip". Waar ik in mijn handschoenen bij het fietsen nog koude vingers had, had ik bij het hardlopen warme vingers in dezelfde handschoenen. 

Alleen groene vingers krijgen lukte me niet. Maar daar beschikt mijn vrouw al over. Ik ben tevreden met mijn soepele schaatsbenen....

Bij de volkstuin haalde ik mijn fiets weer op en langs de Schenksloot fietste ik naar huis toe.

Voor de tweede keer vandaag kreeg ik te maken met motsneeuw, ook wel aangeduid als uitsneeuwende mist. Doordat ik nat was van het zweet, koelde ik sneller af. De warme douche was voor deze 66,3 kilo zware man dan ook zeer welkom.