Het geheim van de blauwe trein

Het gebeurt niet iedere dag, dat je een geheim kunt ontrafelen op de ijsbaan. Vandaag was zo'n dag. Ik ben namelijk iemand, die geen dingen doet, die het daglicht niet kunnen verdragen.

Maar ja, dat wist u natuurlijk al jaren....

Ik koos er dan ook voor om in de ochtendschemering naar IJshal De Vliet te fietsen. Daar zou ik wederom gaan schaatsen met de "Krasse knarren". Voor de dweilpauze van 9 uur kon ik alvast een vijftal rondjes van 250 meter rijden.
Het was vrij rustig, toen we om kwart over 9 begonnen. Wij deden hetzelfde tijdens de eerste 2 series van de piramide van 100 rondjes. Het tempo werd opgevoerd tijdens de eerste serie van 12 rondjes. Deze werd geleid door een drietal in de trainingspakken van De Vries en Verburg, de bouwers van IJshal De Vliet.

Johan van der Weij merkte toen heel scherp op: "De blauwe trein!"
Kortom, nu het geheim is onthuld, kan ik maar beter open kaart spelen.

Nu ik toch transparant ben, kan ik u meedelen, dat de meest voor de hand liggende dader het niet is.

Wel kan ik u onthullen, dat de eerste 35-er van deze morgen gereden werd in deze serie. Bij de eerste serie van 4 kilometer zaten 7 36-ers en een drietal 35-ers. Dit was de opmaat voor "mijn" 5 kilometer: na een opening in 42 seconden ging de rest in 12 36-ers en een zevental 35-ers.
Het geheim: rivaliteit! Zodra ik begon aan de 20 rondjes, ging een vijftal "Krasse knarren" er vandoor om het peloton een paar rondjes te lappen. Het duurde exact 10 rondjes, voordat de kopgroep ons gelapt had. Ik dook van de 36-ers in de 35-ers om dat te voorkomen. Doch helaas, zij versnelden ook, zodat ik op de meet toch nog een tweede ronde aan mijn broek kreeg.

In een heel seizoen loopt dat trouwens trouwens aardig op....
De koek was nog niet op, want in de volgende serie volgde een drietal 34-ers, waaronder een 34,4.
Om het feest compleet te maken, kwamen in de serie van 12 de 3 koplopers van de VinkSite in Leiden als gangmakers van het peloton op kop rijden. Kortom, het geheim van de blauwe trein is aardig ontrafeld.
De laatste series gingen rustiger, waarna we aan de koffie en thee gingen aan de Stammtisch. Thuis gekomen trok ik mijn hardloopschoenen aan en ging een blokje van 5 kilometer hardlopen. Ik train wel veel, maar van hardlopen was het dit jaar nog te weinig gekomen. En een trainingsachterstand kun je soms makkelijk wegwerken.