Een heuse hersteltraining

Vanmorgen fietste ik met een stevige wind in de rug naar IJshal De Vliet, waar ik voor het eerst weer met de "Krasse knarren" zou gaan schaatsen.

Qua conditie had ik aardig ingeleverd in een week met veel te weinig activiteit. Ik had dan ook besloten er heuse hersteltraining van te maken. Voldoende bewegen, maar nergens diep gaan.
In dat kader ging ik op techniek schaatsen op de gezellig drukke 250-meterbaan. Ik liet het peloton vanaf het begin schieten en reed in eigen tempo de piramide. Meestal liep ik een ronde achterstand op, die ik dan weer inhaalde bij de rondjes rust. In totaal kwam ik tot mijn vreugde tot op 100 uit!

Natuurlijk was de trainingsachterstand door bijna 3 weken verkoudheid vervelend, maar het wordt pas serieus, als een bekende plotseling in het ziekenhuis moet worden opgenomen. Met een andere schaatser maakte ik een foto voor een gezamenlijke kennis, om deze vanaf IJshal De Vliet van harte beterschap toe te wensen.

Uiteindelijk komt gezondheid toch op de eerste plaats!
Na de hersteltraining met de "Krasse knarren" zou ik nog les geven bij kinderen van "De Walnoot". Welnu, lesgeven was veel te hoog gegrepen. Individuele hulp was hier meer op zijn plaats. Als je je gezond van lijf en leden wilt voelen, moet je eens een uurtje helpen bij deze doelgroep. 
Ook mentaal was dit zodoende een heuse hersteltraining!