The Shoes

Leidens Ontzet staat bol van de tradities. Een ervan is het eten van hutspot. De meeste Leidenaren eten dit wel op 2 of 3 oktober. Wij dus ook. Maar wij gaan in die traditie net even een stapje verder, dan in de meeste andere huishoudens van de Sleutelstad.
Want waar kwam de traditie van de hutspot vandaan? Inderdaad, Cornelis Joppensz haalde een pan met hutspot uit het verlaten Spaanse kamp.

De hutspot was dus door een Spanjaard gemaakt. En aan deze traditie hielden wij ons nauwgezet. Ana, onze Spaanse huisgenoot, stond gisteren in de keuken om een heerlijke hutspot voor ons te bereiden.

We hadden trouwens een gast in ons midden. Peter van Dijk, een wielervriend van Siebe, die ook een paar jaar in Spanje heeft gereden, kwam een vorkje meeprikken. 's Avonds ging hij met Siebe en Ana het Leidse feestgedruis in.
Ik vertrok om 10 uur voor een tweede traditie: het optreden van The Shoes aan de vooravond van 3 oktober. Zoals gebruikelijk was de steeg ter hoogte van La Bota met een zeil overdekt. Ondanks de mindere weersvoorspellingen was het droog, toen het kwartet, dat al meer dan 50 jaar muziek met elkaar maakt, om half 11 begon te spelen.
Ik was naar het huis van Jaap de Gorter gefietst, waar ik veilig mijn fiets kon stallen en langs diverse andere straatfeesten naar La Bota gewandeld.
Het was afgeladen vol, terwijl de allereerste hit van The Shoes gespeeld werd: "Standing and staring".

Na de eerste set ging ik een biertje halen in La Bota. Hier kwam ik mijn Elfstedenmaten Frits van Huis en Evert Boekhout tegen. Even later voegde zich niet-Elfstedenmaat Wim van Huis zich ook bij ons.
Het was gezellig. Naast Michel, drummer Henk en basgitarist Jan Versteegen kwam ik ook Jan Verlind, Piet Breebaart en Hans den Outer tegen, dus de schaatsers waren goed vertegenwoordigd bij dit traditionele optreden van The Shoes.
En geloof het of niet: op het moment, dat de band om half 2 stopte met spelen, begon het te regenen. Zo eindigde de gezellige avond met "Farewell in the rain".