Zeebries en Valkenburgse meer

Gisterenavond had ik een etentje met Christa Bernard en Nelina Houwaart in "Zee & Zon" in Katwijk.

Met deze collega's uit de bibliotheek in Katwijk aan den Rijn haalde ik herinneringen op aan die goede oude tijd.

Uiteraard hadden we het eerst over het plotseling overlijden van de zoon van een collega. Maar daar het door corona al ruim 2 jaar geleden is, dat we in dit gezelschap een vorkje prikten, hadden we elkaar genoeg te vertellen.

Het lokale biertje "Zeebries" smaakte prima bij de trio vis, die ik besteld had.

De tongen kwamen goed los, net als de lachspieren. We hadden dan ook een leuke avond, net zoals we 20 jaar lang een leuke tijd met gehad hebben in Katwijk aan den Rijn.
In het donker fietste ik naar Leiden toe, waar ik vanmorgen met een omweg boodschappen deed bij "De Helianth", waarna ik 's middags een duurloop van 6 kilometer zou gaan lopen. 

Ik liep naar de loopbrug over de A44. Daarbij kwam ik langs deze graffiti. In de tekst kon ik me wel vinden.

Via industrieterrein "Maaldrift" liep ik naar het vernieuwde fietspad met de rode betonnen platen. Richting Wassenaar zag ik een drietal mannen, die deze met brede verfrollers rood aan het verven waren.

Ik liep dus richting Valkenburgse meer, hetgeen mijn bedoeling ook was. Bij de kruising bij camping "Maaldrift" waren ze ook bezig, zodat ik linksaf sloeg en langs "Nellesteijn" liep. Bij deze boerderij waren veel kinderen, die zich mogelijk met de dieren gingen vermaken.

Langs het kanaal tussen de weilanden liep ik naar het Valkenburgse meer, waar ik op een gegeven moment een bekend silhouet ontwaarde. Mijn vrouw wandelde daar met een vriendin. Ik liep er heen. Dat was geen omweg, want ik moest toch die kant op.

Toen ik bij hen was, wandelde ik een kilometer met hen op. Zij gingen nog wat drinken bij Brasserie "Buitenhuis". Ik liep door naar huis, waar ik ging douchen. De trainingsloop van 6 kilometer was 8 kilometer geworden. Een beetje marathonloper wordt daar niet warm of koud van.