Stoploop

Bij het ochtendkrieken werden we wakker. Ik liep naar de w.c. en deed het licht aan. Althans, dat was de intrinsieke bedoeling, maar de lamp ging niet branden.

Daar het licht op de overloop het wel deed, was onze conclusie, dat er een stop moest zijn doorgeslagen. Hetgeen inderdaad het geval was. Er werd een nieuwe stop ingedraaid, waarna alles het deed, behalve het lampje in de koelkast.
Dit lampje draaiden we eruit en aan de schroeiplekken op de fitting konden we zien, dat deze lamp kortsluiting had gemaakt.

Nu we toch met de koelkast bezig waren, ontdooiden we het vriesvak om het aangekoekte ijs eruit te kunnen halen. Daarna ontbeten we, waarna mijn vrouw naar de volkstuin vertrok en ik naar Leiden om een nieuw lampje te kopen.
Van Van der Klauw aan de Nieuw Rijn fietste ik naar de Openbare Bibliotheek aan de Nieuwstraat, waar ik 40 jaar geleden werkzaam was.

Daar sprak ik mijn voormalige collega Irene, die al 44 jaar bij de bibliotheek werkzaam is. Zij begon spontaan over "Schelvispekel". Ons optreden in de oude bibliotheek aan de Breestraat heeft dus een onuitwisbare indruk gemaakt!

De volgende stop was bij de huisartsenpraktijk, waar ik een afspraak maakte voor een consult. De assistente mat mijn bloeddruk op: 156 om 85. Voor mijn leeftijd keurig.
Na bij "De Helianth" boodschappen gedaan te hebben fietste ik op deze warme dag met een mooie omweg naar huis, waar ik lunchte en wat zaken regelde.

Om een uur of 3 trok ik mijn sportkleding en hardloopschoenen aan en ging 7 kilometer lopen. Ik liep naar de Leidse IJshal toe, waar ik met ijsmeester Jan van Rijn bijpraatte en wat dingen regelde. Het was dan ook een stoploop.

Thuisgekomen van deze trainingsloop voor de Leiden Marathon douchte ik me. Morgen wacht de volgende korte duurloop.