De speelman zit nog op het dak

Gisteren werd mijn vrouw tijdens het oppassen gewaarschuwd, dat de noordoostenwind onder de platen op het dak van ons huisje op de volkstuin was geslagen.

Daar we in Rotterdam waren, konden we daar op dat moment niets aan doen en daar we pas in het donker thuis waren had het geen zin om naar de tuin te fietsen. Vanmorgen ging mijn vrouw na het ontbijt poolshoogte nemen.

Een paar plastic golfplaten waren dubbel geslagen.

Om bij Trump in het gevlij te komen, stel ik voor om dit de Golf van Amerika te noemen.


Ik fietste naar de volktuin, waar ik de ladder op ging, die Ada vasthield. Het lukte me om de platen weer recht te buigen. Het zal wel niet 100% waterdicht zijn, maar er zit nog een laag dakbedekking onder, dus met de lekkage zal het wel meevallen.

Met grote stenen legden we de platen vast, zodat de wind geen vat meer krijgt op het dak.

Een uur later dan gebruikelijk was ik in de Leidse binnenstad om boodschappen te doen bij de Oogstwinkel en "De Helianth". Thuis maakte ik een lunchpakket klaar, trok mijn hardloopschoenen aan en fietste naar IJshal De Vliet, waar ik om 2 uur een kinderpartijtje zou leiden. Ik had nog ruim een half uur om een rondje van 5 kilometer door park "Cronesteyn" te lopen, hetgeen ik op deze mooie zaterdagmiddag dan ook deed.

Het partijtje op de funbaan met 4 enthousiaste meisjes ging goed. Om 3 uur zat mijn taak er op en trok ik mijn schaatsen uit om naar huis te fietsen, waar ik me douchte. Opgefrist fietste ik naar het huis van schoonmoeder, waar ik zou eten. Mijn vrouw kookte daar.
's Avonds zocht ik naar een pakkende titel voor dit blogspot. Daarbij stuitte ik op een gezegde, dat ik niet kende: De speelman zit nog op het dak. Daar ik mijn schaatslessen veelal speels breng, vond ik dat dit spreekwoord de lading aardig dekte.