Onze kleinzoons komen een paar nachtjes logeren bij ons. Dit hield in, dat opa niet bij nacht en ontij uit bed moest om op tijd in Rotterdam te zijn. Daar ik door een druk schaatsprogramma in combinatie met veel zingen een achterstand had opgelopen in het marathonschema, deed zich hier een goede kans voor om een stukje van die achterstand in te lopen.
Mijn schaatsconditie is uitstekend, maar dat is toch wat anders dan een loopconditie.
Ik besloot om 7 uur uit bed te stappen en mat mijn gewicht en mijn bloeddruk. Ik woog 66,9 kilo en de bloeddruk was met 116 om 69 laag te noemen.
Ik trok mijn hardloopschoenen aan en liep een rondje in het ochtendgloren. Ik liep in het schemerduister via de nieuwe fietstunnel onder de A44 naar de Maaldrift, waar ik ter hoogte van de weilanden bij Avalex de zonsopgang kon aanschouwen.
Vandaar liep ik door naar het Valkenburgse meer.
Met de zon in de rug keek ik uit over een meer met wat watervogels.
Het mooiste deel van de Morgenstondloop moest nog komen. Vlak bij de molen van de Stevenshof was de zonsopgang op zijn mooist.
Thuisgekomen zweette ik even uit voordat ik onder de douche stapte. Daar ik op een nuchtere maag gelopen had, kon ik het effect van het lopen van een kleine 10 kilometer bij een graag of 9 Celsius.
Ik woog 65,8 kilo. Ruim een kilo lichter. Voornamelijk vochtverlies.
Aan de doffe glans kun je zien, dat het toen al dooide.
Een Friese stempelaar
Vanmorgen ijlt een rijder, wit van schrik,
Mijn hokje in: 'Mijnheer, één ogenblik!
Ginds op de trekvaart gleed ik nog zo mooi.
Toen keek ik onder mij: daar was de Dooi.
Ik schrok en haastte mij naar de andere kant,
Daar kluunde ik een tijdje door het zand.
Geef mij uw stempel, een stuk touw en ook een priem,
Voor de avond nog bereik ik Bartlehiem!' -
Vanmiddag (lang reeds was hij heen gespoed)
Heb ik in 't stempelhok de Dooi ontmoet.
'Waarom', zo vraag ik, wijl het water stijgt,
'Hebt gij vanmorgen reeds de tocht bedreigd?'
Glimlachend antwoordt hij: 'Geen bedreiging was 't,
Waarvoor uw rijder vlood. Ik was verrast,
Toen ik vanmorgen in uw hokje heb gezien
Die ik des avonds halen moest in Bartlehiem.'
Een parodie op P.N. van Eycks De tuinman en de dood (ook op onze site te vinden) van
P. de Weerd:
uit: Associatief 2001.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten