De som van misverstanden

Het had vannacht onder een onbewolkte hemel aardig gevroren.
Op klomphoogte was er sprake van matige vorst.

Bij het ontbijt lag de tuin er prachtig bij met sneeuwklokjes in het berijpte gras en ijs in de sloot.

Vanmiddag zou ik om 2 uur een kinderpartijtje begeleiden in IJshal De Vliet. Ik zorgde ervoor, dat ik ruimschoots op tijd was. Mijn lunch at ik in de trainerskleedkamer op, terwijl ik mijn langlaufschoenen aantrok. Om half 2 was ik bij de receptie in de veronderstelling, dat de 10 kinderen al aanwezig zouden zijn. Dat bleek niet het geval.

Wat volgde was de som van misverstanden. Ik wandelde naar de winkel van Ooms Sport, maar daar was nog geen groep gekomen om schaatsen te huren. Bij de beheerders van de kantine had zich ook geen groep gemeld en als klap op de vuurpijl meldde één der ijsmeesters, dat er om 2 uur geen kinderpartijtje in de agenda stond....
Ik meldde bij de receptie, dat ik naar boven ging om tot half 3 te schaatsen. In die tijd reed ik op de behoorlijk drukke baan een 10 kilometer. Uiteraard kon ik niet voluit gaan. Om 5 voor half 3 kreeg ik van een ijsmeester te horen, dat men mij had lopen zoeken....

Ik kijk niet op van een misverstand meer of minder.
De groep was om kwart over 2 gearriveerd en men wist niet, waar ik was. Ik klikte mijn ijzers van de schoenen en wandelde van de 250-meterbaan naar de funbaan. Daar was de groep nog niet. Zij waren bezig met het aantrekken van de schaatsen. Om kwart voor 3 waren we tenslotte echt gestart op een volle funbaan. De kinderen pikten de oefenstof goed op en gingen steeds beter schaatsen, tot de jarige onderuit ging en hard op haar knie viel. Met een coolpack ging ze van het ijs. Wij deden dat ook om de jarige toe te zingen.

Ik ging naar de kleedkamer om mijn schaatsen uit te doen. Daar zag ik op mijn mobieltje, dat Ajax in de blessuretijd de Klassieker tegen Feyenoord had gewonnen. Terug uit de kleedkamer zag ik, dat het jarige kind op de 250-meterbaan schaatste. Met de blessure viel het dus wel mee.

Buiten gekomen was het "warmste" moment van de dag alweer achter de rug.

Het ijs op de vijver bij IJshal De Vliet had het de hele dag gehouden.

Dat gold ook voor het vliesje ijs op de Landijsbaan van Voorschoten.

Ik fietste door naar de volkstuin, waar ik een appje ontving van trainingsmaat Jaap de Gorter van het Westlands schaatsmuseum.

Met schaatshumor mag je me altijd storen.

Op de volkstuin dronk ik een kop thee met Ada en zaagde ik een viertal takken van de vijgenboom. In de schemering fietsten we naar huis toe.

Net als gisteren konden we genieten van een prachtige zonsondergang.