maandag 24 februari 2025

"Ik moet het nog nadoen!"

Vrijdag kregen we onze kleinzoons een paar nachtjes te logeren. Het was mooi weer, zodat de jongens vrijwel de hele middag in de tuin aan het spelen waren. Ze maakten met minimale middelen een heuse dinowereld.


Aan het eind van de middag fietste opa naar IJshal De Vliet, waar de reguliere schaatsles voor de kinderen van de IJVL was. Het was een speelse les voor minder kinderen dan gebruikelijk doordat de Krokusvakantie begonnen was en een aantal kinderen daadwerkelijk weg gingen. Daarnaast waarde ook het griepvirus nog steeds rond.
Maar ja, er gebeuren engere dingen in de wereld.....



Zaterdag was een regelrechte regendag. In regenpak gehuld haalde ik de wekelijkse boodschappen bij de Oogstwinkel en "De Helianth". Toen hij terug was, mocht opa voorlezen.

's Middags fietste ik in de regen naar Katwijk, waar op de Hoofdbibliotheek Nelina haar 40-jarig dienstjubileum vierde. Ik was nog maar een paar weken in dienst als filiaalhoofd van Katwijk aan den Rijn, toen ik haar aannam als collega.

Met haar en Christa, die ik op dezelfde dag uitkoos, hebben we 13 jaar lang  hard gewerkt en tegelijkertijd de grootste lol gehad in dit helaas gesloten bibliotheekfiliaal.

Aan de kleding kunt u zien, dat de sollicitatiegesprekken lang geleden plaats gevonden hebben.
Het was een gezellige middag met het weerzien van veel oud-collega's, waarmee ik mijn halve leven heb samengewerkt. Om half 5 fietste ik in de regen weer naar huis, waar we 's avonds pannenkoeken aten. Uiteraard moest er voorgelezen worden voor het naar bed gaan.

Op zondagmorgen mochten we zowaar "uitslapen" tot kwart voor 7. Na het ontbijt bouwden de kleinkinderen de kamer een klein beetje om tot een speelhal.

Uiteraard moest er ook voorgelezen worden, waarbij we de oudste een sleutelmoment uit de Leidse historie meegaven.

Ook voor de jongste hadden we vakliteratuur uitgezocht.

Het was gisterenmiddag zonnig en warm.

Zodoende kon de dinospeelplaats omgebouwd worden tot een mini-Naturalis.

In de loop van de middag werden de kleinkinderen opgehaald door hun ouders.

Nu is het gebruikelijk, dat de driejarige de zesjarige imiteert. Desondanks moesten we hartelijk lachen, toen bij het weggaan de jongste niet onmiddellijk meegaan. De peuter deed dat met de ware woorden: "Ik moet het nog nadoen!"
Dat is de droom van iedere schaatstrainer. Dat de kinderen je altijd blindelings nadoen....

Geen opmerkingen: