Olifantenoren

Om 4 uur verliet ik mijn uitzicht op de sneeuwklokjes in de achtertuin om voor de tweede keer vandaag naar IJshal De Vliet te fietsen.

Door de noordoostenwind voelde het kouder aan dan de thermometer aangaf.
De schaatsles voor kinderen van de IJVL was anders dan gebruikelijk. Een jong lid van onze vereniging volgt een korte KNSB-cursus voor schaatstrainer en hij zou bij mijn beginnersgroep een oefening geven, die gefilmd zou worden. Hij koos voor de olifantenoren en deed dat goed. Het was wel de zwaarste variant met twee benen tegelijk naar binnen en naar buiten.

Toen de trainer in spe klaar was met zijn eerste schreden op de weg naar het trainerschap, borduurde ik hier op voort met de hierboven staande oefening, die ik de "halve olifantenoren" noem. Om beurten een been gebruiken is beduidend minder zwaar. 
Als je dit goed doet, krijg je een soort slalom. Het ideale moment om over te gaan naar de zijwaartse afzet door eerst voorzichtig met de hak het "wegduwen" te introduceren. Op de muziek van "Pianoman", dat beneden ons voor de kunstschaatsers werd gedraaid, konden we het ritme van dit lied van Billy Joël prima gebruiken om "in de slag te vallen". 

De volgende stap was het sturen tot je recht naar voren reed. Dat is hét moment voor de zijwaartse afzet. Door de olifantenoren was het een redelijk serieuze les geworden, die we wel speels afsloten. Het moet niet te serieus worden.

In de avondschemering fietste ik naar het huis van mijn schoonmoeder, waar Ada een heerlijke rijstschotel had gemaakt. Na 2 schaatstrainingen ging dit er wel in.