Het weerbericht voor vanmorgen zag er wisselvallig uit. Om 8 uur was het vrijwel onbewolkt, dus het was prima weer om een extra lus naar mijn werk te fietsen. Langs het Valkenburgse Meer trapte ik naar de Klip, een redelijk steile klim.
Deze toegangsweg naar de duinen ken ik maar al te goed. Het is regelmatig een onderdeel van mijn hardlooptrainingen, vaak samen met Hans Boers. Zo hadden we kunnen constateren, dat het asfalt van het fietspad langzaam maar zeker steeds meer gaten en scheuren begon te vertonen.
Ik was dan ook aangenaam verrast, dat er gloednieuw asfalt lag van goede kwaliteit. Het is volgens mij skeelerasfalt. Voor de waaghalzen wel te verstaan, want als je een rondje skeelert moet je vroeger of later toch afdalen van de Klip.
En dan is de vraag altijd, of je nog heelhuids bent na de Klip.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten